Η Ιστορία της Εκκλησίας του Αγίου Αντωνίου Στρυμονικού Σερρών

Γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας

Η ιστορία της Εκκλησίας του Αγίου Αντωνίου (του θαυματουργού) στην Κοινότητα του Στρυμονικού Σερρών, της γενέτειράς μου, παρουσιάζει ενδιαφέρον και για τους φίλους μας στην Κύπρο. Όπως θα διαπιστώσετε διαβάζοντάς την, σε κάποια σπουδαία χρονική στιγμή, η άρνηση Στρατιωτών Κυπρίων να κατεβάσουν την εικόνα από την κεντρική είσοδο της εκκλησίας προκειμένου αυτή να χρησιμοποιηθεί ως σταύλος, είχε καθόρισε και την ζωή του Άγγλου αξιωματικού που έδωσε την διαταγή. Ας μάθουμε  λοιπόν την ιστορία.

Η Εκκλησία χτίστηκε το 1703. Εκείνη την εποχή όπως όλος ο νομός Σερρών έτσι και το Στρυμονικό ήταν υπό την κατοχή Τούρκων. Παρά την τουρκική κατοχή υπήρχε στο χωριό Εκκλησία. Στην περίοδο του Μακεδονικού αγώνα η Εκκλησία χρησιμοποιήθηκε ως τόπος  αποθήκευσης υλικού, συναντήσεων αγωνιστών, ξενώνας κτλ.

Η επιτροπή του ναού του Αγίου Αντωνίου χρημάτισε κάποιους για να δολοφονήσουν τον έναν από τους δύο Βουλγαρόφωνους κατοίκους Ξυλουπόλεως ως εκδίκηση στη δολοφονία του τότε προέδρου κοινότητας Ξυλουπόλεως.

Η Εκκλησία του Αγίου Αντωνίου είναι χτισμένη σε οικόπεδο που δωρίσθηκε από κάποιον Τούρκο που κατοικούσε στο χωριό, επειδή ο θαυματουργός Άγιος Αντώνιος γιάτρεψε την παράλυτη γυναίκα του. Η εικόνα του Αγίου Αντωνίου μέχρι το χτίσμα της εκκλησίας ήταν κρεμασμένη σ'ένα δένδρο φτελιά, (καραγάτσι). Κάηκε το 1982 και αναστηλώθηκε τον ίδιο χρόνο. Το 1972 δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Αντωνίου, χτίστηκε η εκκλησία των Κυρίλλου και Μεθόδιου.

Το 1918 κατά την περίοδο της Αγγλικής κυριαρχίας στο χωριό έγινε κάποιο θαύμα στην εκκλησία : Άγγλος αξιωματικός ακουμπώντας το χέρι του στη δεξιά πλευρά του τοίχου της εκκλησίας του Αγίου Αντωνίου, διέταξε τους Κυπρίους στρατιώτες να ανοίξουν τις πόρτες της εκκλησίας, να βάλουν τα άλογα μέσα για να χρησιμοποιηθεί ο χώρος ως σταύλος για τα ζώα.

Οι Κύπριοι στρατιώτες αρνήθηκαν κι ο αξιωματικός θέλησε να τους χτυπήσει. Δεν μπόρεσε όμως να σηκώσει το χέρι του από τον τοίχο γιατί είχε κολλήσει. Γιατροί του αγγλικού στρατού του έκοψαν το χέρι το οποίο έμεινε κρεμασμένο στον τοίχο. Ο Αξιωματικός πέθανε και θάφτηκε στην αυλή της εκκλησίας. Ο τάφος δεν υπάρχει σήμερα γιατί παρασύρθηκε από τα νερά του χειμάρρου. (είναι χαρακτηριστική η ορμή του ξεροπόταμου που περνά δίπλα από την εκκλησία μετά από δυνατές βροχοπτώσεις) Το περιστατικό είναι πραγματικό και συντελέστηκε μπροστά στα μάτια όχι μόνο των κατοίκων που παραβρεθήκαν αλλά και στη Μεραρχία Αρχιπελάγους των Σερρών.

Η Εκκλησία γιορτάζει τη μνήμη του Αγίου Αντωνίου την 17η Ιανουαρίου και πραγματοποιείται κάθε χρόνο εμποροπανήγυρη, ενώ το μήνα Μάιο τελείται 3ήμερος εορτασμός στη μνήμη των Κυρίλλου και Μεθοδίου.

*Με αφορμή την ιστορία αυτή, καλούμαι όσους φίλους γνωρίζουν απογόνους στρατιωτών που υπηρέτησαν οι πρόγονοί τους στην Μεραρχία Αρχιπελάγους κατά το έτος 1918 να στείλουν κάποιο μήνυμα. Θα συμβάλλει σε μία μικρή έρευνα που διεξάγουμε.