Πρώτες Βοήθειες για το τριχωτό σας φιλαράκι

Πρώτες Βοήθειες για το σκύλο... και τη γάτα!

από τον Αντώνιο Γκόγκα, Γεωπόνο-Ζωοτέχνη Msc

Με τον όρο πρώτες βοήθειες εννοούμε τις άμεσες εκείνες ενέργειες που πρέπει να κάνει ο ιδιοκτήτης του σκύλου, ώστε να μην επιδεινωθεί η κατάσταση του ζώου μετά από ένα συμβάν π.χ. δηλητηρίαση, τραυματισμός, δάγκωμα φιδιού κ.λ.π.

Οι πρώτες βοήθειες λοιπόν δεν είναι η οριστική θεραπεία του προβλήματος, αλλά ένας τρόπος να βοηθήσουμε το ζώο που πάσχει ώστε να σταθεροποιηθεί η κατάστασή του μέχρι να το δει ο κτηνίατρος.

Οι γνώσεις παροχής πρώτων βοηθειών στον σκύλο όταν βρίσκεται σε χώρο ή χρόνο όπου η άμεση πρόσβαση σε κτηνιατρική βοήθεια είναι δύσκολη, μπορεί ακόμη και να σώσουν τη ζωή του.

Χρήσιμο είναι να έχετε μαζί σας το τηλέφωνο του κτηνιάτρου που παρακολουθεί τον σκύλο σας, ώστε μέσω κινητού τηλεφώνου να μιλήσετε απευθείας μαζί του.

Για ακόμα μεγαλύτερη ασφάλεια, να μάθετε ακόμη 2-3 τηλέφωνα κτηνιάτρων, πέρα από τον μόνιμο.

Αχρείαστα να είναι, αλλά αν συμβεί κάτι καλό είναι να είστε οργανωμένοι ώστε και χρόνο να κερδίσετε και το σκυλί σας να θεραπευτεί.

Μερικά σταθερά βήματα που πρέπει να ακολουθήσουμε για να βοηθήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τον τραυματισμένο σκύλο:

• Κατ' αρχήν τον μεταφέρουμε σε ένα σημείο που δε μπορεί να πέσει ή να χτυπήσει.

• Προσπαθούμε όσο γίνεται ψύχραιμα και πάντα χωρίς φωνές και κλάματα να του δείξουμε ότι είμαστε δίπλα του.

Προσοχή! Η αγωνία και το τρέμουλό του πολλαπλασιάζεται όταν μας νιώθει πανικόβλητους και ανασφαλείς.

• Μην ξεχνάτε ότι ένα τραυματισμένο σκυλί μπορεί να δαγκώσει το χέρι σας από το φόβο του, γι' αυτό προσέξτε το στόμα του κάθε φορά που θέλετε να δώσετε τις πρώτες βοήθειες.

Αν ο σκύλος προσπαθεί να σας δαγκώσει, δέστε τη μουσούδα του μαλακά αλλά γερά με επίδεσμο (ή οτιδήποτε άλλο, π.χ. γραβάτα, ζώνη, λουρί). Κάντε μια θηλιά, τραβήξτε την πάνω από τη μύτη, ώστε να σφίξει, εν συνέχεια σταυρώστε τις άκρες κάτω από το λαιμό και τέλος δέστε πίσω από τα αυτιά.

• Δεν είναι πάντοτε δυνατό να έρθει στο σπίτι σας ο κτηνίατρος.

Κατά κανόνα είναι καλύτερα να πάτε το σκύλο σας στον κτηνίατρο, όπου υπάρχουν τα απαιτούμενα εργαλεία και μηχανήματα για περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης.

• Αν υπάρχει περίπτωση να χρειαστεί αναισθητικό ο σκύλος σας, π.χ. για ράμματα, ακτινογραφία για σπασμένο πόδι κτλ. μην του δώσετε τίποτα να φάει ή να πιει.

Ας δούμε όμως τις πιο συνηθισμένες περιπτώσεις και πώς εμείς θα τις αντιμετωπίσουμε.

1. Γδαρσίματα. Καθαρίστε την πληγή, και χρησιμοποιείστε αντισηπτικό.

2. Πληγές στα πόδια - Σπασμένο νύχι.

Ξαφνικό μάτωμα στα πόδια, είτε ο σκύλος κουτσαίνει είτε όχι.

Τέτοια τραύματα μπορούν να προκληθούν στη θάλασσα ή σε οικοδομές.

Παρόμοια συμπτώματα παρατηρούνται και από σπασμένο νύχι. Αν τρέχει πολύ αίμα, τυλίξτε το πόδι με βαμβάκι και στη συνέχεια με επίδεσμο προσέχοντας η πίεση να είναι ίδια παντού.

Μη λυγίζετε ποτέ σπασμένο νύχι. Πηγαίνετε το σκύλο σας αμέσως στο κτηνίατρο.

Ποτέ μη χρησιμοποιείται ελαστικό επίδεσμο ή άλλο υλικό που να σφίγγει πολύ.

3. Τραυματισμός - Αιμορραγία.

Αν το ζώο σας τραυματιστεί, τότε εκτός από τις κραυγές πόνου θα διαπιστώσετε ότι π.χ. κουτσαίνει αν έχει σκίσει το πόδι του και φυσικά θα δείτε την πληγή.

Αν έχει κοπεί κάποιο αιμοφόρο αγγείο, τότε προκαλείται περισσότερο ή λιγότερο σοβαρή αιμορραγία.

Το αίμα είτε θα έχει σκούρο κόκκινο χρώμα και θα ρέει αργά και σταθερά (φλεβική αιμορραγία), είτε θα έχει ζωηρό κόκκινο χρώμα και θα ρέει «κατά ριπάς» σαν συντριβάνι (αρτηριακή αιμορραγία).

Αντιμετώπιση:

Μείνετε ψύχραιμοι. Μην τα χάνετε λόγω της απώλειας αίματος.

Ξεπλύνετε με καθαρό νερό την πληγή. Με μία γάζα ή ένα τσιμπιδάκι αφαιρέστε τα τυχόν ξένα σώματα, π.χ. θραύσματα γυαλιών, αγκάθια, κ.λ.π. Ξεπλύνετε καλά με οξυζενέ.

Αν η αιμορραγία είναι φλεβική, πιέστε σφιχτά την πληγή με ένα ύφασμα, ένα ρούχο ή ένα μαντήλι και η αιμορραγία θα σταματήσει.

Αν όχι, επαναλάβετε μέχρι να σταματήσει.

Αν η αιμορραγία είναι αρτηριακή, τότε δέστε σφιχτά το ύφασμα ή το μαντήλι λίγα εκατοστά πιο πάνω από την πληγή. Κάθε 20 λεπτά να χαλαρώνετε το σφίξιμο για 5 λεπτά ώστε να μην νεκρωθεί το άκρο (κίνδυνος γάγγραινας).

Αν το τραύμα βρίσκεται σε σημείο που δεν δένεται, πιέστε το δυνατά με το χέρι σας και κρατήστε το έτσι μέχρι να φτάσεται στον κτηνίατρο.

4. Κάταγμα (σπάσιμο) - εξάρθρωμα (στραμπούληγμα).

  Σε περίπτωση κατάγματος, ο πόνος είναι ιδιαίτερα έντονος στην ψηλάφιση.

Παρατηρείται πρήξιμο και το ζώο δεν στηρίζεται στο άκρο αυτό (αδυναμία στήριξης).

Στο εξάρθρωμα η εικόνα είναι ίδια, με την διαφορά πως σε πιο ελαφριές περιπτώσεις το ζώο αν και διστακτικά, μπορεί να πατάει το πόδι του. Αντιμετώπιση:

Επειδή τα άκρα των σπασμένων οστών είναι πιθανό να τραυματίσουν τους μυς, τους συνδέσμους, τους τένοντες, αγγεία και νεύρα, επιβάλλεται η ακινητοποίησή τους.

Με ένα ίσιο κομμάτι ξύλο, μια διπλωμένη εφημερίδα ή κάποιο παρόμοιο αντικείμενο κατασκευάζουμε νάρθηκα και τον δένουμε στο σπασμένο άκρο ώστε αυτό να είναι ακινητοποιημένο.

Αν το κάταγμα είναι ανοιχτό, έχει δηλαδή σκιστεί το δέρμα, τότε ξεπλένουμε με άφθονο νερό και αφού εφαρμόσουμε τον νάρθηκα καλύπτουμε την πληγή με καθαρό ύφασμα.

Περιορίστε όλες τις κινήσεις του σκύλου κατά τη μεταφορά του στο γιατρό.

5. Ηλίαση ή Θερμοπληξία.

Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν γρήγορη αναπνοή, απώλεια συνείδησης, εμετό, σπασμούς.

Σε πιο προχωρημένο στάδιο το σκυλί δεν έχει διάθεση, παρουσιάζει αστάθεια και τελικά μπορεί να λιποθυμήσει, να χάσει τις αισθήσεις του.

Υπάρχει πιθανότητα σε αυτό το στάδιο να αιμορραγήσει το ζώο και να παρατηρήσετε έξοδο αίματος από τη μύτη, με έμεσμα από το στόμα και υπο μορφή διάρροιας. Στο στάδιο υπάρχει ο κίνδυνος σοβαρών και μη αναστρέψιμων διαταραχών σε συκώτι, νεφρά, εγκέφαλο.  

Η αντιμετώπιση πρέπει να είναι άμεση. Η θερμοκρασία του σώματος του ανέρχεται σε υψηλά επίπεδα, 40-41 βαθμούς.

Η φυσιολογική θερμοκρασία του σκύλου είναι 38-39 βαθμοί Κελσίο.  

Ο κίνδυνος θανάτου είναι άμεσος, λόγω αφυδάτωσης.  

Αντιμετώπιση: Το ζώο πρέπει να μεταφερθεί σε δροσερό, σκιερό και καλά αεριζόμενο χώρο.

Ρίξτε άφθονο δροσερό νερό σε όλο του το σώμα για πολύ ώρα για να ρίξετε τη θερμοκρασία του σώματος του.

Προσοχή μην το βρέξετε με παγωμένο νερό απλά δροσερό γιατί υπάρχει ο κίνδυνος η απότομη αλλαγή θερμοκρασίας να σοκάρει τον οργανισμό.

Μπορείτε να τοποθετήσετε μια βρεγμένη πετσέτα στο κεφάλι και στη ράχη του ζώου.

Αν είναι δυνατόν, βάλτε το ζώο σε δροσερό νερό μέχρι το λαιμό για 10 λεπτά και βάλτε μια βρεγμένη πετσέτα στο κεφάλι του.

Μεταφέρετε το στον κτηνίατρο όταν τα συμπτώματα αρχίσουν να υποχωρούν.

Αν δεν ανταποκριθεί άμεσα τότε πρέπει να προσκομιστεί σε κτηνίατρο γιατί ο κίνδυνος ανακοπής είναι μεγάλος.  

Πρόληψη: Κυρίως φροντίστε να είναι άνετες οι συνθήκες ταξιδιού του ζώου σας, σε καλά, άνετα και εξαεριζόμενα κλουβιά, με συχνές στάσεις για περπάτημα και για να πιει νερό.

Ποτέ μην αφήνετε το σκύλο σας μόνο του μέσα στο αυτοκίνητο.

Ούτε για λίγο, ούτε με ανοιχτά παράθυρα!

Ποτέ μην αφήνετε το σκύλο σας δεμένο στον ήλιο.

Μην αφήνετε ποτέ το σκύλο σας εκτεθειμένο στον ήλιο για περισσότερα από 10 λεπτά.

Βεβαιωθείτε πως ο σκύλος σας, όπου κι αν βρίσκεται, έχει σκιά και δροσερό νερό.

Ειδικά οι ιδιοκτήτες των πολύ μικρόσωμων ζώων καθώς και των ζώων που ανήκουν στις βραχυκεφαλικές φυλές (στις οποίες ανήκουν και τα shar pei), πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και σχολαστικοί.

Επίσης τα σκυλιά εργασίας τα οποία καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια κινδυνεύουν από θερμοπληξία όταν βέβαια εργάζονται σε υψηλές θερμοκρασίες.

6. Υποθερμία.

Είναι το αποτέλεσμα της πολύωρης έκθεσης σε ψύχος, ζώων που είναι κουρασμένα.

Η θερμοκρασία του σώματος πέφτει κάτω από τους 37 ή και τους 36 βαθμούς (Η φυσιολογική θερμοκρασία του σκύλου είναι 38-39 βαθμοί Κελσίου).

Το ζώο εμφανίζει έντονη αδυναμία, ανορεξία και είναι «κρύο» στην ψηλάφιση.

Αντιμετώπιση: Να μεταφερθεί το ζώο σε ζεστό χώρο, όχι όμως πολύ κοντά σε θερμαντική πηγή.

Συμπληρωματικά, σκεπάστε το με μία κουβέρτα και δώστε του από το στόμα με σύριγγα νερό με ζάχαρη (μικρή ποσότητα: 10-15 εκ. κάθε μισή ώρα).

7. Κρυοπαγήματα.

Ο σκύλος μπορεί να υποφέρει από κρυοπαγήματα στα αυτιά, τα πόδια και την ουρά.

Συνήθη συμπτώματα είναι η χλωμή και στιλπνή επιδερμίδα που κοκκινίζει και πονάει.

Βάλτε αμέσως τον σκύλο σε ένα ζεστό μέρος.

Ξεπαγώστε τις προσβεβλημένες περιοχές τοποθετώντας ζεστές υγρές πετσέτες οι οποίες πρέπει να αλλάζονται τακτικά.

Συνεχίστε μέχρις ότου οι προσβεβλημένες περιοχές κοκκινίσουν.

Σοβαρά κρυοπαγήματα μπορούν να προκαλέσουν ανεπανόρθωτες βλάβες σε αυτιά και πόδια και για αυτό τον λόγο θα πρέπει οπωσδήποτε ο κτηνίατρος να εξετάσει τις πληγές.

8. Εγκαύματα.

Ξεπλύνετε την περιοχή με κρύο νερό.

Μπορεί να είναι απαραίτητο να ψαλιδιστεί η τρίχα γύρω από το έγκαυμα, για να κρατηθεί η «πληγή» καθαρή.

Για πρώτου βαθμού εγκαύματα (κόκκινο δέρμα και καμένο τρίχωμα) απλώστε οποιαδήποτε αλοιφή για εγκαύματα.

Για χημικά εγκαύματα πλύνετε με νερό το δέρμα για 10 με 15 λεπτά πριν πάτε τον σκύλο στον κτηνίατρο.

9. Εγκαύματα σε πατούσες (από καυτή άμμο/άσφαλτο κλπ).

  Για να ανακουφίσουμε το ζώο και να φύγει ο ερεθισμός με πρόχειρα μέσα και επιτυχία, κάνουμε 3-4 φορές επάλοιψη με:

1. Με τοματοπολτό. Το καλύτερο σπιτικό αντιφλογιστικό! ή

2. Με κρέμα με βάση τη βαζελίνη (τύπου vaseline intensive care) ή

3. Με μια οποιαδήποτε κρέμα προσώπου. Ο ντοματοπολτός είναι η πιο "βρώμικη" επιλογή, αλλά καλό θα έιναι να κάνουμε με αυτόν τουλάχιστον την πρώτη επάλοιψη.

Πρόληψη: Όταν το σκυλί πρόκειται να περπατήσει σε καυτή άσφαλτο ή άμμο (κάτι που καλό θα είναι να αποφεύγεται) αλοίφουμε τις πατούσες του με μια αλοιφή τύπου Protecta-Pad, από αυτές που χρησιμοποιούν και οι κυνηγοί για να περιποιηθούν τα πέλματα των σκυλιών τους.

10. Τραύμα στο μάτι.

Μην επιδιώξετε να βγάλετε οποιοδήποτε ξένο σώμα από το μάτι.

Ακινητοποιήστε τον σκύλο για να μην αυτοτραυματισθεί και πηγαίνετε στον κτηνίατρο.

Αν αυτό δεν μπορεί να γίνει αμέσως,

πλύνετε το μάτι με φυσικά δάκρυα

, φυσιολογικό ορό ή χλιαρό νερό,

βάλτε μια σταγόνα παραφινέλαιο ή ελαιόλαδο στο μάτι και μην αφήνετε το σκύλο να το τρίβει με το πόδι του ή επάνω σε αντικείμενο.

Κρατήστε το σκύλο σε ημίφως μέχρι να τον πάτε στο κτηνίατρο.

11. Κατάποση αντικειμένων.

Εάν ο σκύλος σας έχει καταπιεί ένα αντικείμενο που δεν μπορεί να το χωνέψει, οδηγήστε τον στον κτηνίατρο.

Μην προκαλέσετε εμετό γιατί το αντικείμενο μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη βλάβη.

12. Πνιγμός - Ασφυξία.

Ο σκύλος θα προσπαθήσει να κάνει εμετό ή μπορεί να ξύνει με μανία το στόμα του.

Κρατήστε τον σκύλο ανάποδα 10 με 15 δευτερόλεπτα και ανοίξτε το στόμα του για να δείτε αν είναι κάποιο αντικείμενο ορατό. Προσπαθήστε να βγάλετε το αντικείμενο που τον πνίγει αν αυτό είναι ορατό και μπορεί να αφαιρεθεί εύκολα. Συχνά αυτό μπορεί να είναι ένα κομμάτι κόκαλο ή ξύλο που μπορεί να έχει καρφωθεί στον ουρανίσκο.

Σε ορισμένες περιπτώσεις χρειάζεται γενική αναισθησία για να αφαιρεθεί σωστά.

Εάν έχετε κατάλληλες γνώσεις κάνετε καρδιοπνευμονική ανάνηψη ή τεχνητή αναπνοή.

Κρατήστε το ζώο ζεστό τυλίγοντάς το με μια κουβέρτα και πηγαίνετε στον κτηνίατρο.

13. Σοκ.

Είναι η αντίδραση του οργανισμού σε κάθε σοβαρό τραυματισμό, και μπορεί να αποτελέσει απειλή ακόμη και για την ζωή του ζώου καθώς περιορίζει αισθητά την παροχή αίματος προς τον εγκέφαλο και άλλα ζωτικά όργανα.

Τα συμπτώματα είναι χλωμά ούλα, κρύες πατούσες, ταχυκαρδία (πάνω από 150 σφυγμούς το λεπτό) και γρήγορη αναπνοή. Ανασηκώστε το πίσω μέρος του σώματος του σκύλου, τυλίξτε τον ζεστά και μεταφέρετέ τον άμεσα στον κτηνίατρο χωρίς να ασχοληθείτε καθόλου με οποιοδήποτε άλλο μικροτραυματισμό.

14. Κατάρρευση.

Ο σκύλος σωριάζεται χάμω και μένει ξαπλωμένος μπρούμυτα ή στο πλευρό του , αρνούμενος να σηκωθεί.

Συχνά παρατηρείται δύσπνοια.

Συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας αμέσως.

Μεταφέρετε το σκύλο πάνω σε ένα στρώμα ή μια κουβέρτα και φροντίστε να είναι ζεστός. Βρέχετε το στόμα με διάλυμα γλυκόζης ή ζάχαρης και νερού, αλλά μην τον αναγκάσετε να καταπιεί.

Μην τον αφήνετε ξαπλωμένο στο ένα πλευρό πάνω από 20 λεπτά.

15. Σπασμοί.

Ξαφνικοί σπασμοί που συχνά συνοδεύονται από τρεμούλιασμα της μασέλας και πολλά σάλια.

Ο σκύλος μπορεί να πέσει στο πλευρό του και μπορεί να παρατηρηθούν έντονοι μυϊκοί σπασμοί στο πάνω μέρος του κεφαλιού.

Αφαιρέστε αμέσως το περιλαίμιο αν σφίγγει και βεβαιωθείτε ότι ο σκύλος δεν μπορεί να χτυπήσει πουθενά. Βεβαιωθείτε επίσης ότι μπορεί να αναπνεύσει κανονικά, κρατώντας ίσιο το κεφάλι του και το λαιμό του αν χρειάζεται.

Κρατείστε τον σε μέρος σκοτεινό και ήσυχο μέχρι να τον δει ο κτηνίατρος και αποφύγετε όλους τους ξαφνικούς και έντονους θορύβους, π.χ. κουδούνια, πόρτες κτλ.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι σπασμοί περνούν αρκετά γρήγορα.

Συμβουλευτείτε πάντως τον κτηνίατρό σας το συντομότερο.

16. Καρδιακή προσβολή. Συνήθως ο ιδιοκτήτης του σκύλου γνωρίζει αν υπάρχει καρδιακή ανεπάρκεια από τις επισκέψεις του στον κτηνίατρο. Καρδιακές προσβολές συνήθως συμβαίνουν σε περιόδους με πολλή ζέστη, μετά από έντονη εξάσκηση, ιδίως στα ηλικιωμένα σκυλιά. Ξαπλώστε το σκύλο στο πλευρό του με το κεφάλι και το λαιμό τεντωμένα. Ανοίξτε παράθυρα και πόρτες ώστε να υπάρχει όσο το δυνατόν περισσότερος καθαρός αέρας. Αν η γλώσσα του σκύλου γίνει μπλε ή αν σταματήσει η αναπνοή του, τρίψτε δυνατά το στήθος του. Καλέστε αμέσως τον κτηνίατρο.

17. Ηλεκτροπληξία.

Τα παιχνιδιάρικα κουτάβια μπορούν να μασήσουν ηλεκτρικά καλώδια και να πάθουν ηλεκτροπληξία.

Ποτέ μην αγγίζετε ζώο το οποίο έρχεται σε επαφή με ηλεκτρικό καλώδιο.

Κλείστε το γενικό διακόπτη ρεύματος και με ένα στεγνό ξύλο απομακρύνετε το σκύλο από το καλώδιο.

Ζητείστε άμεσα τη βοήθεια του κτηνίατρου.

Η ηλεκτροπληξία μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα στη γλώσσα και το στόμα.

Μπορεί να παρατηρηθεί έντονη σιελόρροια και αναπνευστικά προβλήματα.

Πολύ έντονο ηλεκτρικό σοκ μπορεί να προκαλέσει απώλεια των αισθήσεων ή θάνατο.

18. Δηλητηρίαση από σοκολάτα.

Η σοκολάτα μπορεί να σκοτώσει το σκύλο.

Δύο βασικές της ουσίες, η καφεϊνη και η θεοβρωμίνη, παραλύουν το νευρικό σύστημα του σκύλου.

Τα συμπτώματα της δηλητηρίασης περιλαμβάνουν εμετό, ανησυχία, αυξανόμενους παλμούς στην καρδιά και κώμα.

Το μόνο που μπορείτε να κάνετε όταν αντιληφθείτε ότι ο σκύλος σας έχει φάει μεγάλη ποσότητα σοκολάτας, είναι να προκαλέσετε με κάποιο τρόπο εμετό.

19. Οξεία διάρροια.

  Ακαθαρσίες ρευστές που μπορεί να περιέχουν και αίμα, συχνά συνοδεύονται από εμετό και αδυναμία στα πίσω πόδια.

Μη δίνετε καθόλου τροφή και κρατήστε το σκύλο σε μέρος ζεστό.

Βρέχετε το στόμα και τα ούλα με χλιαρό διάλυμα: μια κουταλιά της σούπας γλυκόζη ή ζάχαρη σε ½ λίτρο νερού.

Αν ο σκύλος είναι εξασθενημένος, πηγαίνετέ τον αμέσως στον κτηνίατρο.

Αν εξακολουθεί να είναι ζωηρός, κοιτάξτε μήπως συνέλθει χωρίς την επέμβαση κτηνιάτρου, αν χειροτερέψει πηγαίνετέ τον για να του χορηγηθεί θεραπεία με φάρμακα.

Η μεταφορά του πάσχοντος ζώου

Ένα συνηθισμένο πρόβλημα είναι το πώς θα μεταφερθεί ένα τραυματισμένο ζώο μέχρι το αυτοκίνητο.

• Ο απλούστερος τρόπος είναι να το πάρουμε αγκαλιά, κατά τέτοιο όμως τρόπο ώστε να υφίσταται κατά το δυνατό την λιγότερη καταπόνηση.

Να περπατάμε αργά αλλά σταθερά, χωρίς να τρέχουμε και χωρίς να κάνουμε άλματα.

Όταν κουραστούμε θα μας αντικαταστήσει κάποιος από την παρέα, ή αν είμαστε μόνοι θα αποθέσουμε απλά το ζώο στο έδαφος, μέχρι να ξεκουραστούμε.

Φανταστείτε τις ολέθριες συνέπειες αν το ζώο μας φύγει από τα χέρια λόγω δικής μας κούρασης, ή αν στην βιασύνη μας επάνω σκοντάψουμε σε μια πέτρα και πέσουμε μαζί με το ζώο.

• Αν το ζώο είναι μεγάλο ή τα τραύματα του δε σας επιτρέπουννα το πάρουμε αγκαλιά, απλώστε μια κουβέρτα πίσω από την πλάτη του και τραβήξτε τον απαλά σηκώνοντάς τον συγχρόνως, τραβώντας το σώμα πρώτα και αφήνοντας τα πόδια να συρθούν πάνω στην κουβέρτα. Έτσι σε περίπτωση κατάγματος αποφεύγουμε κάθε περαιτέρω τραυματισμό. Δυο άτομα μπορούν να σηκώσουν την κουβέρτα από τις άκρες, μετατρέποντάς την έτσι σε μαλακό φορείο, ώστε να μεταφερθεί ο σκύλος στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου.

• Ένας άλλος τρόπος είναι να φτιάξουμε ένα μικρό αυτοσχέδιο φορείο. Δύο μακριά, γερά κλαδιά τα οποία περνάμε μέσα από ένα κουμπωμένο μπουφάν σχηματίζουν ένα άνετο φορείο.

Να θυμάστε: Στις πρώτες βοήθειες, το καλύτερο φάρμακο είναι η ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ!
ΚΑΡΔΙΟΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΗΨΗ ή τεχνητή αναπνοή είναι μια διαδικασία που ακολουθούμε σε έκτακτες ανάγκες προκειμένου να βοηθήσουμε το σκύλο, που δεν έχει πια τις αισθήσεις του, να αναπνεύσει.

Καρδιακές μαλάξεις κάνουμε όταν δεν μπορούμε ούτε να ακούσουμε ούτε και να νιώσουμε τον παλμό του σκύλου.

Οι δύο αυτές πρακτικές σε συνδυασμό, αποτελούν τη μέθοδο της καρδιοαναπνευστικής ανάνηψης.

Καθώς τη διακοπή της αναπνοής σύντομα ακολουθεί η διακοπή της καρδιακής λειτουργίας και αντίστροφα,

η καρδιοαναπνευστική ανάνηψη συχνά μπορεί να σώσει τη ζωή του σκύλου μας.

Οι μαλάξεις στην καρδιά διασφαλίζουν τόσο την κίνηση του αέρα όσο και την άντληση του αίματος.

Για καλύτερα αποτελέσματα συνδυάζουμε τις μαλάξεις με την στόμα με στόμα αναπνοή.

Για αυτό χρειάζονται δύο άτομα, ένας να αναλάβει τις μαλάξεις και ένας την στόμα με στόμα αναπνοή.

Έκτακτα περιστατικά στα οποία πιθανόν να χρειαστεί να γίνει τεχνητή αναπνοή ή/και μαλάξεις στην καρδιά.

• Δηλητηρίαση

• Παρατεταμένη κρίση

• Κώμα

• Τραυματισμός στο κεφάλι

• Ηλεκτροπληξία

• Φραγμένη αναπνευστική οδός (πνιγμός)

• Αιφνίδιος θάνατος.

Στην τεχνητή αναπνοή δύο μέθοδοι χρησιμοποιούνται: 1. Η συμπίεση του στήθους, όπου εφαρμόζουμε πίεση στα θωρακικά τοιχώματα, πιέζοντας έτσι τον αέρα και επιτρέποντας τον θώρακα με μια ελαστική αντεκτίναξη να τραβήξει και πάλι αέρα. Αυτό είναι κάτι πολύ εύκολο στην εφαρμογή του. 2. Η στόμα με στόμα βεβιασμένη αναπνοή, που την εφαρμόζουμε όταν η πίεση στο στήθος δε φέρνει αποτέλεσμα ή όταν το στήθος είναι τραυματισμένο.

Τεχνητή αναπνοή:

Θωρακική πίεση:

• Αναζητούμε για χτύπο καρδιάς ή παλμό.

• Βγάζουμε το κολάρο και οτιδήποτε μπορεί να πιέζει το λαιμό του σκύλου.

• Ανοίγουμε το στόμα του.

• Πιάνουμε τη γλώσσα και την τραβάμε έξω για να είναι ανοιχτή η δίοδος του λαιμού.

• Απομακρύνουμε ξένα σώματα, βρωμιές, βλέννα ή αίμα που πιθανόν υπάρχουν. Αν υπάρχει ξένο σώμα που φράζει τη δίοδο του λαιμού του ζώου και δεν μπορούμε να το αφαιρέσουμε, εφαρμόζουμε τη λαβή Heimlich.

• Αν υπάρχουν υγρά στο στόμα λόγω πνιγμού, πιάνουμε το σκύλο από τα πίσω πόδια και τον σηκώνουμε στον αέρα ανάποδα, το πολύ για μισό λεπτό.

• Τοποθετούμε το σκύλο σε ίσια και σταθερή επιφάνεια, ξαπλωμένο στο πλάι, στη δεξιά του πλευρά.

• Και με τα δυο μας χέρια στο στήθος του, πιέζουμε απότομα και δυνατά απελευθερώνοντας γρήγορα. Αν το κάνουμε σωστά, θα πρέπει να μπορούμε να ακούσουμε τον αέρα να μπαίνει και να βγαίνει από τους πνεύμονες του ζώου.  

Αν δεν τον ακούμε, σταματάμε και συνεχίζουμε με στόμα με στόμα βεβιασμένη αναπνοή.

• Συνεχίζουμε μέχρι το ζώο να μπορεί να αναπνέει μόνο του, ή για όσο χτυπάει η καρδιά του.

Στόμα με στόμα βεβιασμένη αναπνοή:

• Βγάζουμε το κολάρο και οτιδήποτε μπορεί να πιέζει το λαιμό του σκύλου.

• Ανοίγουμε το στόμα του.

• Πιάνουμε τη γλώσσα και την τραβάμε έξω για να είναι ανοιχτή η δίοδος του λαιμού

. • Απομακρύνουμε ξένα σώματα, βρωμιές, βλέννα ή αίμα που πιθανόν υπάρχουν. Αν υπάρχει ξένο σώμα που φράζει τη δίοδο του λαιμού του ζώου και δεν μπορούμε να το αφαιρέσουμε, εφαρμόζουμε τη λαβή Heimlich.

• Με την γλώσσα τραβηγμένη έξω από το στόμα, κλείνουμε προσεκτικά το στόμα του σκύλου και, φράζοντας με το ένα μας χέρι τα χείλια του, βάζουμε το στόμα μας στη μύτη του και εκπνέουμε δυνατά για 3 περίπου δευτερόλεπτα. Παρατηρούμε το στήθος για να δούμε αν φουσκώνει που πάει να πει ότι πράγματι μπαίνει αέρας στους πνεύμονες. Απομακρυνόμαστε για να βγει ο αέρας από τους πνεύμονες.

• Επαναλαμβάνουμε (εκπνέουμε δηλ με δύναμη στη μύτη του σκύλου) κάθε 10 δευτερόλεπτα.

• Συνεχίζουμε μέχρι το ζώο να μπορεί να αναπνέει μόνο του, ή για όσο χτυπάει η καρδιά του.

Καρδιακές μαλάξεις.

Σε μικρόσωμα σκυλιά και κουτάβια:

• Βγάζουμε το κολάρο και οτιδήποτε μπορεί να πιέζει το λαιμό του σκύλου.

• Ανοίγουμε το στόμα του.

• Πιάνουμε τη γλώσσα και την τραβάμε έξω για να είναι ανοιχτή η δίοδος του λαιμού.

• Απομακρύνουμε ξένα σώματα, βρωμιές, βλέννα ή αίμα που πιθανόν υπάρχουν. Αν υπάρχει ξένο σώμα που φράζει τη δίοδο του λαιμού του ζώου και δεν μπορούμε να το αφαιρέσουμε, εφαρμόζουμε τη λαβή Heimlich.

• Ξαπλώνουμε το σκύλο στο πλάι από τη δεξιά του πλευρά. Τοποθετούμε τον αντίχειρα μας στη μια πλευρά του στέρνου και τα υπόλοιπα δάχτυλα στην άλλη πλευρά. Ακριβώς πίσω από τους αγκώνες.

• Πιέζουμε το στήθος σθεναρά και σταθερά 6 φορές. Περιμένουμε 5 δευτερόλεπτα επιτρέποντας έτσι στο στήθος να «ανοίξει» και επαναλαμβάνουμε.

• Συνεχίζουμε μέχρι η καρδιά να χτυπάει από μόνη της ή μέχρις ότου να μην αντιλαμβανόμαστε καρδιακό παλμό για πέντε συνεχόμενα λεπτά.

Σε μεγαλύτερα σκυλιά:

• Βγάζουμε το κολάρο και οτιδήποτε μπορεί να πιέζει το λαιμό του σκύλου.

• Ανοίγουμε το στόμα του. • Πιάνουμε τη γλώσσα και την τραβάμε έξω για να είναι ανοιχτή η δίοδος του λαιμού.

• Απομακρύνουμε ξένα σώματα, βρωμιές, βλέννα ή αίμα που πιθανόν υπάρχουν. Αν υπάρχει ξένο σώμα που φράζει τη δίοδο του λαιμού του ζώου και δεν μπορούμε να το αφαιρέσουμε, εφαρμόζουμε τη λαβή Heimlich.

• Ξαπλώνουμε το σκύλο στο πλάι από τη δεξιά του πλευρά.

• Τοποθετούμε το μετακάρπιο του χεριού μας στο θώρακα, στα πλευρά ακριβώς πίσω από τον αγκώνα (πάνω στην καρδιά).

• Πιέζουμε το στήθος σθεναρά και σταθερά 6 φορές. Περιμένουμε 5 δευτερόλεπτα επιτρέποντας έτσι στο στήθος να «ανοίξει» και επαναλαμβάνουμε.

• Συνεχίζουμε μέχρι η καρδιά να χτυπάει από μόνη της ή μέχρις ότου να μην αντιλαμβανόμαστε καρδιακό παλμό για πέντε συνεχόμενα λεπτά.

http://www.youtube.com/watch?v=0AFrUiRIeVo

Δυστυχώς είναι σύνηθες για ένα σκύλο να πνιγεί μια και συχνά καταπίνουνε διάφορα που δε θα έπρεπε, όπως παιχνίδια και κόκαλα.

Πώς θα καταλάβετε ότι ο σκύλος σας πνίγεται:

θα αρχίσει να βήχει δυνατά, θα γουρλώσει τα μάτια του και επίμονα θα βάζει το πόδι του στο στόμα του.

Για να τον σώσετε από τον πνιγμό, υπάρχουν πολλά που μπορείτε να κάνετε.

1. • Αρχικά, ανοίξτε το στόμα του και ψάξτε για το αντικείμενο που φράζει τη δίοδο του λαιμού. Βάλτε το ένα χέρι σας στην πάνω σιαγόνα με τον αντίχειρα στη μια πλευρά και τα υπόλοιπα δάχτυλα στην άλλη.

• Με το άλλο χέρι πιέστε προς τα κάτω την κάτω σιαγόνα διατηρώντας ελεύθερο το δείκτη ώστε να μπορείτε να τον βάλετε μέσα στο στόμα του.

• Αν βλέπετε το αντικείμενο που τον πνίγει, αφαιρέστε το.

• Αν έχετε κάποιον να σας βοηθήσει, ο ένας κρατάει ανοιχτό το στόμα του σκύλου και ο άλλος βλέπει μέσα σε αυτό και ψάχνει για το αντικείμενο που τον πνίγει.

2. Αν δεν καταφέρετε να αποφράξετε το λαιμό του με τα παραπάνω, και αν το σκυλί είναι μικρόσωμο, πιάστε το και γυρίστε το ανάποδα με την ουρά του να κοιτά προς το πρόσωπο σας.

Βάλτε τα χέρια σας γύρω από την χαμηλή κοιλιακή χώρα για 30 δευτερόλεπτα και πιέστε.

3. Αν και πάλι δεν καταφέρετε να αφαιρέσετε το αντικείμενο που φράζει τη δίοδο του λαιμού του,

ξαπλώστε το σκύλο στο πλάι σε σκληρή επιφάνεια,

και τοποθετείστε το σώμα του σε κλίση με το κεφάλι προς τα κάτω και τα καπούλια του προς τα πάνω.

Πχ βάλτε κάτω από τα καπούλια του ένα μαξιλάρι ή μια τυλιγμένη πετσέτα προκειμένου να εξασφαλίσετε ότι το μπροστινό μέρος του σώματος του είναι πιο χαμηλά από το πίσω.

• Αν έχετε μικρόσωμο σκύλο ή κουτάβι, βάλτε το ένα ένα χέρι σας στην πλάτη του για να μπορείτε να ελέγχετε ότι το ζώο θα στέκεται σταθερά, και με το άλλο χέρι κάτω από το τόξο που σχηματίζουν τα πλευρά του πιέστε απότομα προς τα μέσα και προς τα πάνω (προς το κεφάλι) 4-5 φορές.

• Αν έχετε μεγαλόσωμο σκύλο, θα χρειαστεί να πιέσετε και με τα δυο σας χέρια.

Γι' αυτό τοποθετείστε και τα δυο σας χέρια κάτω από το τόξο που σχηματίζουν τα πλευρά και πιέστε απότομα προς τα μέσα και προς τα πάνω (προς το κεφάλι) 4-5 φορές.

Αν κρίνετε ότι δεν έχετε περιθώριο χρόνου να ξαπλώσετε το σκύλο σας στο πλάι σταθείτε όρθιος από πάνω του ή γονατίστε δίπλα του. Χουφτώστε τον στη βάση του τόξου που σχηματίζουν τα πλευρά του.

Πιέστε σταθερά και απότομα. Επαναλάβετε 2-5 φορές.

Προσοχή! Μόλις καταφέρετε να αφαιρέσετε το αντικείμενο που φράζει τη δίοδο του λαιμού του σκύλου σας και σταματήσει να πνίγεται, μπορεί να προσπαθήσει να σας δαγκώσει!