Εύη Λάππα - Κωνσταντινίδη: Όταν η υπομονή, το πνεύμα, η αγάπη για τη δημιουργία και την προσφορά, «παγώνουν» το χρόνο.

Μια κρύα μέρα του 2008. Οκτώβρης μήνας. Πέρασα το κατώφλι του κτιρίου της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών με σκοπό να συναντήσω την κα Εύη Κωνσταντινίδη. Με περίμενε ντυμένη αρχόντισσα, με ένα –ειλικρινά- πλατύ χαμόγελο, με χαιρέτησε και  μου είπε, «… πιστεύω πως δεν θα δυσκολευτείς να ενταχθείς στο κλίμα της Κύπρου».

Από τότε μέχρι και σήμερα, έχουν περάσει σχεδόν δέκα χρόνια και η κ. Εύη παρέμεινε ίδια.

Με το χαμόγελο στα χείλη της να παραμένει πλατύ και με την αγκαλιά της γεμάτη αγάπη για προσφορά, αγάπη για τον πολιτισμό και δίψα για δημιουργία.

Τα χρόνια περνούν, το πάθος παραμένει! Όπως και η βαθιά εκτίμηση που τρέφει η μία  για την άλλη.

Ξεδιπλώσαμε μαζί  τις αναμνήσεις, το τετράδιο της ζωής της και ένα φωτογραφικό άλμπουμ γεμάτο από στιγμές της Εύης!!!

Συνέντευξη: Στρατούλα Τραμουντάνη-Γκόγκα

Φωτογραφία: Αρχείο κ. Εύης Κωνσταντινίδου

Η Εύη Κωνσταντινίδη γεννήθηκε  στην Αλεξάνδρεια  της Αιγύπτου από Έλληνες γονείς. Τα παιδικά  και εφηβικά χρόνια της τα πέρασε στο Χαρτούμ, πρωτεύουσα του Σουδάν, στην Αφρική.

Αργότερα όταν η οικογένεια μετοίκισε στη Λάρνακα, φοίτησε στο Ευρυβιάδειο  Δημοτικό Σχολείο και τελείωσε το Κλασσικό τμήμα της 5ης και 6ης Γυμνασίου στο Παγκύπριο  Λύκειο Λάρνακας.

Είναι παντρεμένη δια βίου ζωής και ευτυχισμένη, με τον συνταξιούχο τραπεζικό υπάλληλο κ. Άγγελο Κωνσταντινίδη.

Απέκτησε δύο κόρες και έχει αφοσιωθεί πλέον, στην επικουρική φροντίδα των εγγονιών της!!!

Τη συναντήσαμε στο σπίτι της, ένα διαμέρισμα που αποπνέει περίσσια αρχοντιά και απάνεμη ζεστασιά.

Ο καφές αχνιστός ήταν ήδη στο σαλόνι και τα συνοδευτικά δεν θα μπορούσαν να λείπουν. Μια γνήσια Ελληνίδα!!!

Μας αγκάλιασε με την απλόχερη φιλοξενία της!!!

Κυρία Εύη, σας  γνωρίσαμε μέσα από τη δραστηριότητά σας  ως μέλος της Προοδευτικής Κίνησης Λάρνακας και Πρόεδρο της χορωδίας της. Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με αυτό. Ποιοι ήταν οι στόχοι σας;

Ε.Κ: Το 1985 ιδρύεται  η Προοδευτική Κίνηση Λάρνακας  από μια ομάδα Λαρνακέων με σκοπό την πνευματική, κοινωνική, πολιτιστική και καλλιτεχνική ανέλιξη της πόλης μας και την επίλυση των προβλημάτων της. Το 1988 η Προοδευτική Κίνηση Λάρνακας  ιδρύει την χορωδία της. Εντάσσομαι από την αρχή σε αυτή με πρώτο μαέστρο τον κ. Αντωνιάδη.

Τα χρόνια περνούν και εγώ πάντα σταθερή στη χορωδία που αγαπώ, που είναι η δεύτερη οικογένεια για πολλούς από μας τους  ερασιτέχνες χορωδούς.

Μαζί με τον μακαρίτη και αγαπημένο πρώην πρόεδρο της χορωδίας  Άρη Μητσόπουλο, προσπαθήσαμε πολύ κάτω από αντίξοες συνθήκες να διατηρήσουμε τη λειτουργία της χορωδίας μας, βασικά λόγω οικονομικών.

          Το 2005 αναλαμβάνει Πρόεδρος της χορωδίας και διατηρεί το αξίωμα για 10 χρόνια. 

Πιστεύω ότι πρόσφερα πολλά από την θέση αυτή στη χορωδία και γενικά στην Προοδευτική.

Σκοπός του μαέστρου Μάριου Λυσάνδρου, δικός μου και του συμβουλίου ήταν να φέρουμε τη χορωδία σε ψηλό επίπεδο ερμηνείας και εκτίμησης από το φιλόμουσο κοινό της πόλης μας και γενικότερα της  Κύπρου αλλά και άλλων χωρών.

Θεωρείτε ότι ύστερα από τόσα χρόνια δημιουργικής προσφοράς εξαργυρώσατε το κεφάλαιο που λέγεται ΠΡΟΣΦΟΡΑ στην Προοδευτική αλλά και γενικότερα;

Ε.Κ: Ξεκίνησα από τον Οδηγισμό στον οποίο είχα ενταχθεί από την εφηβεία μου.  Ήταν και  η πρώτη μου ευκαιρία να προσφέρω εθελοντικά στα παιδιά και στην κοινωνία,  συμμετέχοντας στα προγράμματα του Σώματος Κυπρίων Οδηγών, προσφέροντας από τη θέση της επαρχιακής εφόρου στην εφορεία Οδηγών Λάρνακας όσο και στο Διοικητικό Συμβούλιο.

Οι εμπειρίες πολλές  και οι επαφές με παιδιά, τη νεολαία και γενικά  με τους ανθρώπους, με βοήθησαν να ανακαλύψω  τις δυνατότητες που είχα  για δημιουργία και άλλες δεξιότητες που δεν γνώριζα πως διέθετα. Προσπαθούσα πάντα να είμαι ειλικρινής στις σχέσεις μου με τους συ- χορωδούς μου, να ενδιαφέρομαι για τα προβλήματα τους, να ακούω τις εισηγήσεις τους και να λύνουμε τυχόν παρεξηγήσεις με διάλογο.

Δέκα χρόνια είναι ένα μεγάλο διάστημα, να αναλαμβάνεις τον προγραμματισμό συναυλιών, εκδηλώσεων, φιλοξενίας ξένων χορωδιών, εκδρομών, ταξιδιών σε άλλες χώρες κλπ με την βοήθεια βέβαια των συνεργατών σου.

Ο συντονισμός όμως είναι το πιο βασικό σημείο για την επιτυχή έκβαση. Όλα όμως έχουν ένα τέλος και οι νεότεροι πρέπει να αναλαμβάνουν να συνεχίζουν. Νοιώθω πάντως ικανοποιημένη  για αυτά τα δέκα χρόνια προσφοράς στην χορωδία που αγαπώ και που θα είμαι μέλος της όσο μπορώ.

Θα θέλατε να ασχοληθείτε με περισσότερα;

Ε.Κ: Ενδόμυχα, σκεφτόμουν πως θα ήθελα να σπουδάσω και να εργαστώ, γνωρίζοντας ότι μπορούσα να προσφέρω και σε άλλους τομείς εκτός της νοικοκυράς. Αυτός εξάλλου ήταν και ο λόγος που άρχισα  να ασχολούμαι εθελοντικά με τα κοινά.

Ποια η θεωρία σας, ως άνθρωπος; Ποιες οι σκέψεις σας για την κοινωνία, την πολιτεία, τον κόσμο όλο;

Ε.Κ: Κατά την γνώμη μου ο άνθρωπος και ειδικά η γυναίκα δεν πρέπει  ποτέ να σταματά να υλοποιεί τα όνειρα της, να προσπαθεί να  βρίσκει ασχολίες και ενδιαφέροντα που την εκφράζουν και  ικανοποιούν τον εσωτερικό της κόσμο, έστω και αν διάφορες συνθήκες θα την αποθαρρύνουν ή θα την δυσκολέψουν.

Προσωπικά και εγώ θα ήθελα  τώρα να ταξιδεύσω σε πολλές χώρες, να μάθω την κουλτούρα τους, να ασχοληθώ με άλλα ενδιαφέροντα πράγματα.

Οι οικογενειακές ευθύνες ή  η ηλικία, που πολλοί την φέρνουν ως δικαιολογία , δεν είναι αφορμή για να παραιτούμαστε από τη μάθηση, την τεχνολογία, την πνευματική και σωματική άσκηση.

Αν σας έλεγα να σκεφτείτε κάτι για τις λέξεις αγάπη, θάρρος, αλτρουισμός, αλληλεγγύη τι θα μου λέγατε;

Ε.Κ: Πιστεύω στον εθελοντισμό, τον οποίο πρέπει να μαθαίνουμε στα  παιδιά μας από μικρά. Η χαρά και η ικανοποίηση της προσφοράς είναι μεγάλη. Αλλά να γίνεται από αγάπη, αλληλεγγύη ,αλτρουισμό και όχι για προβολή στα ΜΜΕ,  και στα διάφορα κοινωνικά δρώμενα.

Πολλοί θα έλεγαν πως η κυρία Εύη είναι η γυναίκα της διπλανής πόρτας που θα ήθελαν όλοι να έχουν γειτόνισσα, φίλη. Πως θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας;

Ε.Κ: Είμαι ευτυχής που είμαι πλούσια σε αγαπημένους συγγενείς και φίλους. Θεωρώ, όταν είσαι ειλικρινής, έντιμη στις σχέσεις σου και δεν λειτουργείς με το ΕΓΩ αλλά με το ΕΜΕΙΣ  και βάζεις τον εαυτό σου στην θέση του άλλου, θα είσαι αγαπητός  και οι φίλοι θα σε εμπιστεύονται διότι γνωρίζουν ότι θα βρουν κοντά σου ένα πραγματικό στήριγμα.

Αυτά είναι τα πιστεύω μου και προσπαθώ όσο μπορώ να τα ακολουθώ.

Τελειώνοντας ποιες οι σκέψεις σας για το μέλλον;

Ε.Κ: Το πιστεύω μου είναι: « ότι δεν θέλεις σου κάνουν οι άλλοι, να μη το κάνεις κι εσύ στους άλλους».

Άλλο σημαντικό για μένα είναι η οικογένεια και οι αρμονικές σχέσεις μεταξύ γονέων και παιδιών, διότι η οικογένεια  είναι μέρος της κοινωνίας μα και τα παιδιά μεγαλώνοντας σε ήρεμο, ευτυχισμένο με αγάπη περιβάλλον, χωρίς  ψυχολογικά προβλήματα και καταπίεση, θα είναι οι μελλοντικοί πολίτες μιας κοινωνίας ώριμης, χωρίς θυμό και διαφθορά.

Φεύγοντας με ευχαρίστησε που της έδωσα την ευκαιρία να μιλήσει για τον εαυτό της και την παραχώρηση χώρου στο ιστολόγιο μου προκειμένου να αναρτηθεί αυτή η συνομιλία μας.

Άφησα  με συγκίνηση το σπιτικό της. 

Όταν έκλεισα την πόρτα, αυτό που μου έμεινε η συντροφιά της, η εντιμότητα και η καθαρότητα του λόγου της, η κουλτούρα και η παιδεία της, η μητρική φροντίδα και η αγάπη που προσφέρει κοντά μας όλα αυτά τα χρόνια.

Εγώ σε ευχαριστώ μητέρα!!!