Πόσο ανάγκη έχουμε στις
μέρες να ακούμε την αλήθεια; Μα ποιος όμως τολμά να την πει; Ίσως μια γυναίκα με ευθύτητα,
πληθωρικότητα, τόσο αξιοθαύμαστη; Μια γυναίκα που δεν περιστρέφεται γύρω από
τις λέξεις; Που δίχως μισόλογα σου λέει αυτό που έχει να σου πει και τέλος;
Δεν εμπεριέχει στα λόγια της… pasta πομηλώρι,
βαρετούς προλόγους και δεν παρουσιάζει ιστορίες για αγρίους. Σου λέει αυτό που
έχει να σου πει και σου κουνάει μαντήλι. Κι αν όχι, σου κάνει παρέα χωρίς να
πρέπει να αποδείξει τίποτα!!!
Μια υπέροχη συνομιλήτρια και ναι! σέξι,
θηλυκό, «βράχος», με αρχοντιά και στυλ. Πολιτικοποιημένη, με
άποψη. Ειρηνίστρια!!! Μια γυναίκα όπως αυτή!!!
Αγαπητοί αναγνώστες, η ηθοποιός Βαλεντίνα Σοφοκλέους σε
μια… αληθινή κουβέντα με το apopsi-la!!!
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Στρατούλα Τραμουντάνη-Γκόγκα
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Αρχείο Βαλεντίνας Σοφοκλέους
1.
Πως θα αξιολογούσατε τις σχέσεις μεταξύ
των ανθρώπων στην εποχή μας;
Δεν
άλλαξαν οι σχέσεις των ανθρώπων δυστυχώς! Αν κοιτάξει κάποιος
την παγκόσμια ιστορία, θα δει ότι οι σχέσεις των ανθρώπων ήταν οι ίδιες με κάποια
φωτεινά παραδείγματα διαφοροποίησης σε καιρούς πιο ανατρεπτικούς. Με ηγέτες φωτισμένους! Πάντα
υπήρχαν οι λίγοι που έτρωγαν με χρυσά
κουτάλια και μεταφορικά και κυριολεκτικά. Οι ολιγάρχες, δηλαδή. Αυτοί που τους τριγύριζαν και τους υπηρετούσαν και ο κοσμάκης, χωρίς δεύτερες σκέψεις, τους στήριζε ή
τους ανεχόταν. Εάν με ρωτάς για τις προσωπικές σχέσεις, πάντα υπήρχαν οι τρίτοι...
ακόμα και οι τέταρτοι ανάμεσα στα ζευγάρια, οι ψεύτες, οι κλέφτες, οι ρομαντικοί
κι ωραίοι.
2.
Είμαστε ωχ - αδελφιστές, εραστές του
καναπέ;
Ναι, είμαστε άνθρωποι που
δεν αντιδρούμε! Μουρμουρούμε μόνο! Αυτό είναι το μεγάλο μας κακό! Και από εδώ ξεκινούν τα δεινά μας. Όταν δεν θα αντιδράσεις στο πρώτο,
ο άλλος θα αποθρασυνθεί και θα σου κάνει
και δεύτερο και τρίτο κακό. Και το μήνυμα που στέλνεις είναι: κάντε μου ζημιά
κι εγώ θα σας στηρίζω! Το μεγαλύτερο κακό, όμως, είναι ότι το μεταλαμπαδεύουμε και στα παιδιά
μας!
3.
Ομοφοβία, ξενοφοβία, φοβία, φοβία,
φοβία! Ζούμε με το… συνδετικό του φόβου.
Φοβίες.
Ως λαός είμαστε φοβικοί σε κάθε καινούργιο, κάθε αλλαγή και κάθε τι που δεν μας
μοιάζει. Ενώ είμαστε ένα νησί που είναι το κέντρο της Μεσογείου και δέχεται χιλιάδες
ξένους ανθρώπους κάθε μέρα, νιώθουμε μειονεκτικά απέναντι στους μεγαλύτερους σε
εύρος από εμάς (είτε οικονομικά, είτε γεωγραφικά) και την ίδια στιγμή έχουμε το
σύνδρομο του αφέντη, απέναντι στους ανθρώπους που είναι ευάλωτοι.
Μας
λείπει η παιδεία να ανεχτούμε τη διαφορετικότητα, όποια κι αν είναι αυτή!
4.
Τι φταίει για τις τόσες διακρίσεις της
εποχής μας;
Πρώτα
- πρώτα φταίει που τις ανεχόμαστε! Όσο τις ανεχόμαστε αυτές θα πολλαπλασιάζονται.
Φταίει που σε πολλούς βολεύουν οι διακρίσεις γιατί γίνονται υπέρ τους. Το
σύστημα ποτέ δεν θα απαρνηθεί τις διακρίσεις γιατί το βολεύει, αφού βολεύει
τους δικούς του. Είναι στο χέρι μας ν’ αλλάξει το σύστημα αλλά είπαμε: δεν είμαστε
εύκολοι στις αλλαγές!
5.
Ως λαός, έχουμε παιδεία, με την
ευρύτερη έννοια της λέξεως;
Παιδεία;
Μα τι με ρωτάς αγαπημένη; Όλα μας τα δεινά, όλα μας τα λάθη, οι παραλήψεις, όλες
οι ασκήμιες ξεκινούν από εδώ: την έλλειψη παιδείας!
Δεν
έχουμε παιδεία στην παιδεία μας κι αυτό φάνηκε από τα τελευταία γεγονότα με τον ίδιο τον υπουργό παιδείας να προσπαθεί ν΄ αποφεύγει
την πρώτη και ουσιαστική βάση της παιδείας: τον δημοκρατικό διάλογο! Την αντίθετη άποψη! Αυτήν που χτίζει το οικοδόμημα
της εξεύρεσης της καλύτερης λύσης σε οποιοδήποτε πρόβλημα.
Η
έλλειψη παιδείας μας διαφαίνεται και σ'
ότι αφορά το περιβάλλον, τον πολιτισμό, την πολιτική ακόμα και στις προσωπικές
μας σχέσεις. Ανεχόμαστε και δεχόμαστε ότι μας μοιάζει. Προσπαθούμε
να κάνουμε τα παιδιά μας όμοια με μας. Μας αρέσει η κλωνοποίηση σε όλους τους
τομείς. Δεν δεχόμαστε το διαφορετικό ως ένδειξη υγείας και ισορροπίας!
Αν είσαι δικηγόρος, τα κοπελούθκια σου πρέπει να γίνουν δικηγόροι! Αν είσαι πολιτικός, πολιτικοί! Αν είσαι γιατρός,
γιατροί και πάει σόι το βασίλειο.
Ουαί
κι αλλοίμονο εάν κάποιο παιδί έχει
άλλο όνειρο, στη ζωή του!
Γι
αυτό και έχουμε τις φοβίες για το νέο,
το καινούργιο, το διαφορετικό!
Δυστυχώς
τότε που έπεσαν πολλά λεφτά στην Κύπρο, πριν την οικονομική κρίση, επενδύαμε πάνω
στην εξωτερική μας εμφάνιση, τα μεγάλα σπίτια, τα’ ακριβά αμάξια και τις
πισίνες, που οι πλείστοι έφτιαξαν χωρίς να ξέρουν καν να κολυμπούν! Δεν επενδύσαμε
στη γνώση, στον πολιτισμό και στην
καλλιέργεια του μυαλού. Άρα είμαστε φτωχοί! Πολλές φορές λέω το εξής: κανένας
δεν φταίει για την καταγωγή του. Ένα χωριό εν ούλη η Κύπρος! Φταίει, όμως, όταν του δίνεται η
οικονομική δυνατότητα να καλλιεργηθεί και δεν το κάνει!
6. Η λύση του Κυπριακού προβλήματος, ποια
θα ήταν για εσάς;
Το
κυπριακό ζήτημα λύνεται μόνο αν αφήσουμε πίσω το παρελθόν και κοιτάξουμε
πραγματικά το μέλλον αυτού του τόπου, δηλαδή των παιδιών μας! Αν αφήσουμε τις υστερίες και τις εθνικιστικές
διαθέσεις και δούμε γιατί φτάσαμε ως εδώ σε μια μοιρασμένη πατρίδα και
αποφύγουμε οτιδήποτε μοιράζει, ομαδοποιεί, διαχωρίζει τότε θα λύσουμε και το κυπριακό.
Είμαι ένθερμος υποστηριχτής της Κύπρου ως μια πατρίδα που ζουν σε αυτήν ελληνικά
ομιλούντες, τουρκικά, αρμένικα και μαρωνίτικα, Κύπριοι.
7.
Ποια η θέση της γυναίκας σήμερα; Στα
κέντρα λήψης αποφάσεων, έχει τη θέση που της αρμόζει;
Ο
Αριστοφάνης, αυτός ο υπέροχος διαχρονικός θεατρικός συγγραφέας έδωσε από τα αρχαία
χρόνια, την απάντηση για το θέμα της γυναίκας στα κέντρα εξουσίας: Μόνο όταν
υπάρχουν και γυναίκες σ' αυτά τα κέντρα αποφάσεων δεν γίνονται μεγάλα λάθη!
Η
γυναίκα στην Κύπρο αλλά γενικότερα στο γεωγραφικό περιβάλλον που ζούμε, έχει
πολλά ακόμα να κάνει για να κερδίσει τη θέση που της αξίζει! Και αυτή την θέση
θα την κερδίσει μόνο εάν έχει συμπαράσταση και από τους άντρες!
Άρα,
όσοι θεωρούν τους εαυτούς τους προοδευτικούς και εξελιγμένους, θα πρέπει να
στηρίξουν τις προσπάθειες των γυναικών.
8.
Κάθε σαιζόν βλέπουμε μια αύξηση των
θεατρικών έργων και τηλεοπτικών σειρών που καλείτε το κοινό ν’ ανακαλύψει. Αυτό
είναι θετικό ή αρνητικό; Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για κάποιον ηθοποιό να
αναδειχθεί μέσα από αυτόν τον πλουραλισμό;
Είναι
ευλογία η δημιουργία! Αυτό είναι ένα από τα βασικά μου πιστεύω.
Χωρίς
προσπάθεια δεν υπάρχει δημιουργία! Άρα, όλες αυτές οι προσπάθειες είτε θεατρικές
είτε τηλεοπτικές είναι καλοδεχούμενες, έστω κι αν η προσπάθεια δεν στεφθεί με
επιτυχία.
Ήμουν
τυχερή από την αρχή των δικών μου προσπαθειών και έπεσα, όπως συνηθίζω να λέω πολλές φορές, σε «καλά χέρια». Είχα την τύχη να δουλέψω και να εκτιμηθώ από ανθρώπους που άφησαν την
σφραγίδα τους στην τηλεόραση και στον πολιτισμό. Είχα έναν Κύρο Ρωσσίδη δίπλα μου, μια Μαρούλα Αβρααμίδου,
έναν Τάσο Τάντελε. Τον Αντρέα Κωνσταντινίδη, τον Πάρη Αριστίδη , την Ειρένα την Αδαμίδου. Να περάσω και στις πιο
πρόσφατες επιτυχίες μαζί με την Χριστιάνα Αρτεμίου, τον Λώρη Λοϊζίδη και πολλούς άλλους εξαιρετικούς σκηνοθέτες
και σεναριογράφους.
9.
Πάστα Πομηλώρι και φέτος; Τι άλλο;
Τώρα
είμαι στο «λα πάστα Πομηλώρη», μια υπέροχη παραγωγή του
Λώρη Λοϊζίδη.
10.
Σας φοβίζει η αλήθεια;
Είμαι
άνθρωπος που πλήρωσα πολλές φορές σε προσωπικό και σε επαγγελματικό επίπεδο την
αγάπη μου προς την αλήθεια. Καμιά αλήθεια δεν με τρομάζει! Μ’ αρέσει να βλέπω
τη ζωή στα μάτια! Αντίθετα, φοβάμαι το ψέμα και την υποκρισία! Πολύ όμως…
11.
Η Λάρνακα; Που ξεκινά και που τελειώνει
αυτή η πόλη για εσάς;
Η
Λάρνακα δεν είναι η πόλη μου. Εγώ είμαι Παφιτούα. Η Λάρνακα, όμως, είναι η πόλη
που επέλεξα να γεννηθεί το παιδί μου και να μεγαλώσει. Αγαπώ πολύ αυτή την πόλη!
12.
Τι είναι αυτό που «γεμίζει» την ψυχή της
Βαλεντίνας;
Η
καλή μουσική, η καλή παρέα, οι ωραίες συζητήσεις, το καλό χιούμορ, ο χορός, τα βιβλία μου, ο χώρος μου, τα νέα από το παιδί
μου, τα νέα από αυτούς που νοιάζομαι, η τέχνη, η ζωγραφική, τα ταξίδια, κι αφήνω τελευταίο, αλλά όχι
αμελητέο: ένα καλό ποτήρι κρασί ...
Σ' ευχαριστώ Βαλεντίνα!!!
