ΤΟΠ-ΤΕΝ

O Ιωάννης + Χρίστος που έγινε Κρίστιαν, η Φουρέιρα, η αδέκαστη και αψεγάδιαστη δικαιοσύνη επί της κλοπής χαλουμιού και … χαμ, οι ενημερώσεις της Τροχονομίας που πάντα καταλήγουν σε πρόστιμο.

Γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας,

(Ιστορίες Αγρίων στη Χώρα των Κουμπάρων) 

Ξεκινάμε χωρίς ιδιαίτερους προλόγους και τοποθετούμε στο Νο 10την υπόθεση της άνεργης μητέρας που φυλακίστηκε επειδή έκλεψε χαλούμι και άλλα είδη τροφίμων ευτελούς αξίας. Διάβασα πως οι κοινωνικές ασφαλίσεις κράτησαν το παιδί της οπότε και επιτέλεσαν το θεάρεστο έργο τους και η ίδια οδηγήθηκε στις φυλακές. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν γνωρίζω την τελική κατάληξη της υπόθεσης, αλλά αισθάνομαι την μέγιστη ανάγκη να πω ότι ντρέπομαι ως πολίτης της χώρας μου για αυτού του είδους τις συμπεριφορές των κρατικών λειτουργών και υπηρεσιών. Ντρέπομαι διότι (εξαιρώντας την πράξη ως κλοπή που δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί ως ποινικό αδίκημα) στις ενέργειες αυτές των ανθρώπων η πολιτεία πρέπει να βλέπει πρώτα την απόγνωση και την απελπισία. Θα πρέπει να επισημαίνει πρώτα την δική της ευθύνη και να αναλογίζεται τι δεν έπραξε σωστά και γιατί δεν πρόλαβε τέτοιες καταστάσεις. Και να λαμβάνει το τίμημα της. Επίσης η δικαιοσύνη μπορεί να είναι τυφλή, αλλά όλοι γνωρίζουμε πως όταν υπάρχουν προβλήματα όρασης μεταβαίνουμε και μάλιστα επειγόντως σε οφθαλμιάτρους.

Στην επόμενη Θέση Νο 9: Η επίσκεψη της τραγουδίστριας Ελένης Φουρέιραστο Προεδρικό και μάλιστα με κλήση του ενοίκου, προκειμένου να της επιδοθούν τα «ευχαριστήρια» για την επιτυχία της Κύπρου στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision.  Κάποιες σκέψεις περί επικοινωνιακής πολιτικής κατέρρευσαν άμεσα. Α πα πα!  Άλλο πολιτική και άλλο μουσική. Το ψέμα πάντα υπερισχύει της αλήθειας! 

Θέση Νο 8: Σε τακτά χρονικά διαστήματα η Τροχονομία μας, εκδίδει ανακοινώσεις με τις οποίες μας πληροφορεί ότι στελέχη της θα βρίσκονται στους δρόμους λόγω πχ της εβδομάδας ενημέρωσης για τις ζώνες ασφαλείας, χρήσης κινητού, αυξημένης ταχύτητας κτλ. Τώρα γιατί αυτά τα στελέχη αντί να κρατούν ενημερωτικό υλικό είναι κρυμμένα πίσω από θάμνους, κρατούν μπλοκάκια και στυλό και μοιράζουν κλήσεις ακόμα και σε …κατσίκες (που λέει ο λόγος) είναι «άλλου παπά ευαγγέλιο» Κάποια στιγμή η πολιτική του «σε γράψω άρα σε ενημερώνω» θα πρέπει να αλλάξει. Το ζητούμενο δεν είναι το χρηματικό πρόστιμο! Ή τελικά μόνο αυτό είναι;

Θέση Νο 7: Βάφτσαν το παιδί τους. Και το όνομα αυτού Ιωάννης + Χρίστος. Δυο πανέμορφα ελληνικά ονόματα που σημαίνουν αντίστοιχα: ο Κύριος είναι αγαθός , η χάρις του Κυρίου. +αυτός που χρίστηκε, επαλείφθηκε με λάδι και μύρο. Τώρα γιατί το παιδάκι ξεκίνησαν να το φωνάζουν Κρίστιαν, μόνο η σύγχρονη κοινωνία μας το γνωρίζει. Κύριοι, αγαπητοί φίλοι, ελλαδίτες και ελληνοκύπριοι ας σταματήσουμε την ξενολατρία μας σε οποιαδήποτε στιγμή της μικρής ζωής μας. Τα ελληνικά ονόματα έχουν τόση ομορφιά και τόση μεγάλη σημασία που τους χρειάζεται σεβασμός και εκτίμηση. Ας σταματήσουμε τις αποκολλήσεις, τις συγκολλήσεις και τις παραποιήσεις. Μόνο έτσι θα σεβαστούμε το παρελθόν που μας γέννησε.

Θέση Νο 6:Η Κύπρος μας θα στείλει αποστολή (άγνωστο πόσοι ακόμα) στο γειτονικό Ισραήλ για να λάβουν τεχνογνωσία λόγω της παρατεταμένης ανομβρίας, ξηρασίας πάνω σε σχετικά θέματα, τους τρόπους αντιμετώπισής τους και φυσικά πολιτικές πάνω σε θέματα αφαλάτωσης! Φυσικά το ταξίδι θα λάβει χώρα με … κρατικά έξοδα. Και αναρωτιέμαι : Τι μας εμποδίζει ή τι καλύτερο από το να φωνάξουμε τους 2-3 πόσοι πια θα είναι Ισραηλινούς Επιστήμονες με τα … συμπράκαλά (σύνεργά)τους να μας εκπαιδεύουν επί του πατρίου εδάφους; Δεν θα μας κοστίσει λιγότερο;

Θέση Νο 5:Παρατηρώ ότι τελευταία θεατρικοί επιχειρηματίες και μεγάλοι θίασοι επιλέγουν να παρουσιάσουν καλές μεν παραστάσεις αλλά με πολλή… μουσική και τραγούδι. Δεν γνωρίζω εάν ικανοποιείται με αυτό τον τρόπο η θεατρική κουλτούρα (;) του κυπριακού κοινού σίγουρα βέβαια ικανοποιούνται οι εισπρακτικές επιθυμίες και σκοποί. Διότι ως γνωστόν είμεθα οπαδοί της τακτικής «όπου χαρά και γάμος και η Βασίλω πρώτη».

Θέση Νο 4:Παντρεύτηκε και να ζήσει η κόρη. Αλλά να αλλάξει  4-5 νυφικά κ΄ όλη τη διάρκεια του πενθήμερου γλεντιού, νομίζω ότι ξεπερνά και τις μεγαλύτερες φαντασιώσεις επί γαμήλιας παρουσίασης της κάθε γυναίκας. Να το πρώτο στην διάρκεια του μυστηρίου, να το δεύτερο στο α΄ γλέντι, να το γ΄ νυφικό στο β΄ γλέντι και για το τέλος ένα πιο απλό αξίας κάποιων χιλιάδων ευρώ που αγγίζει τα πέντε μηδενικά. Αχ! αυτή η σπάταλη επίδειξη χρημάτων που απλώς μας κάνει να μειδιούμε για τη στάθμη της νοημοσύνης  και φυσικά της μετριοφροσύνης μας. Και από σεμνότητα άλλο τίποτα!

Νο 3:Η είδηση του βιασμού της 81 ετών γυναίκας στη Λευκωσία από 17 χρονών έφηβο επειδή του έκανε παρατήρηση. Νομίζω ότι η κοινωνία μας επηρεάζεται από το υψηλό βαρομετρικό και χρήζει άμεσης ψυχικής αποκατάστασης. Τα 40ρια δεν είναι τυχαία. Ο Θεός Μας ψεκάζει! Θέκλααααααα!  Που είσαι;

Θέση Νο 2:Η νεαρή μητέρα που εισήλθε σε πολυκατάστημα ντυμένη ως καλοκαιρινή μαϊμού, με δωδεκάποντο, ξώβυζο, ράστα μαλλιά όπου κατοικούσαν μικρά- μικρά ελεεινά και τρισάθλια ζωύφια, μασώντας τσίχλα δίκην μόσχου και αγελάδας και το παιδάκι της. Ρωτά από πού μπορεί να πάρει καρότσι καθώς δεν μπορεί να δει (άγνωστο γιατί ) το κιόσκι με τα καρότσια ψωνίσματος. Η υπάλληλος της δείχνει το κιόσκι. Η μητέρα στον υποτιθέμενο πανικό της, περπατά με ύφος αμπάλατης και ξιπασμένης σταρ γούμαν και κατευθύνεται (μασώντας ακόμα τη τσίχλα) προς το κιόσκι. Με την άκρη του ματιού αντιλαμβάνεται ότι άφησε το παιδάκι της μόνο και έρημο (ως καλαμιά στο κάμπο) που τρέχοντας να την προλάβει πέφτει πάνω στην πλαστικοειδή πόρτα εισόδου του καταστήματος. Το τι γαλλικά άκουσε η υπάλληλος που δεν…πρόσεχε το … παιδί της δεν περιγράφεται: Φυσικά ακολούθησε και η γνωστές ατάκες: Εμείς οι δυο θα τα πούμε, ποιο είναι το όνομά σου και θα σε καταγγείλω να χάσεις την δουλειά σου. Κανείς δεν της είπε ότι είχε απωλέσει ήδη την ιδιότητα της ως μάνα, ως γυναίκα και φυσικά ως άνθρωπος!

Θέση Νο 1:Η Κυνική ομολογία Τουρκοκύπριου: «Τέχνη μου ήταν να σκοτώνω άμαχους Ελληνοκύπριους». Εκτός του γεγονότος ότι θα πρέπει να περάσει εξετάσεις για να μάθει ότι οι δολοφονίες αμάχων δεν είναι τέχνη και πως θα πρέπει να οδηγηθεί στην δικαιοσύνη, κάντε κάτι επειγόντως κύριοι προύχοντες και γραβατωμένοι της πολιτικής σκηνής. Το μαρτύριο των αγνοουμένων, των αφανισμένων πρέπει να τελειώνει. Εκεί έξω κυκλοφορούν ακόμα δολοφόνοι αθώων.  Δεν υπάρχει λύτρωση εάν δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Άλλο είναι ο θάνατος που επέρχεται στο πεδίο της μάχης και άλλο ο θάνατος κατόπιν αιχμαλωσίας, ομηρίας, αμάχων γυναικών και παιδιών.