Παύλο, κοιτώ και ξανακοιτώ τη φωτογραφία σου!

Γράφει η Στρατούλα Τραμουντάνη

Κοιτάζω και ξανακοιτάζω αυτή τη φωτογραφία! Τι να σκέφτεται άραγε, αναρωτιέμαι. Θα ήθελα να μπορώ να διαβάσω το μυαλό του. Είναι όντως αλήθεια πως μια εικόνα αποτυπώνει χίλιες λέξεις; Είναι;

Ο Παύλος Κοντίδης, μετά την  ολοκλήρωση του «Wimbledon της Ιστιοπλοΐας» και την κατάκτηση του Χρυσού Μεταλλίου, της κατηγορίας Laser, δήλωνε: «Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος για το χρυσό. Ήταν μια πολύ έντονη κούρσα μεταλλίων. Πρώτη φορά μπήκαμε οι πρώτες τέσσερις με τρεις βαθμούς διαφορά. Μεταξύ των τριών πρώτων, όποιος τερμάτιζε πρώτος έπαιρνε το χρυσό. Θέλω να ευχαριστήσω τον κόσμο για τα ενθαρρυντικά μηνύματα και όλους όσους έστειλαν συγχαρητήρια.

Και σκέπτομαι: Ο στόχος του πρωταθλητή δεν είναι μόνο η χαρά της συμμετοχής αλλά και η πρωτιά και στην περίπτωση των επαγγελματιών πρωταθλητών ο στόχος μπορεί να είναι η καριέρα, το χρήμα και η δημοσιότητα. Ο πρωταθλητισμός απαιτεί πολλές ώρες προετοιμασίας, αφοσίωση, επίπονες προπονήσεις και αρκετές θυσίες. Η άθληση αποτελεί προτεραιότητα σε σύγκριση με άλλες υποχρεώσεις και η καθημερινότητα καθορίζεται από τις αθλητικές υποχρεώσεις. Ο πρωταθλητισμός είναι αρκετά απαιτητικός και αγχωτικός και γι αυτό απαιτεί σθένος και συναισθηματική ωριμότητα. Η προετοιμασία ενός αθλητή για έναν μεγάλο αγώνα απαιτεί θυσίες, αυστηρό πρόγραμμα και στερήσεις.

Ο αθλητισμός καλλιεργεί την πειθαρχία, την επιμονή, την τόλμη, το συλλογικό πνεύμα, τη θέληση για τη νίκη και πολλά άλλα. Δίνει τη δυνατότητα στους αθλούμενους να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους και να εκδηλώσουν τις ικανότητές τους για καλύτερες αθλητικές επιδόσεις. Η ζωή ενός πρωταθλητή, όμως, περιλαμβάνει οργάνωση, σωστό προπονητικό προγραμματισμό και σκληρή δουλειά αντιθέτως με τη ζωή ενός αθλητή, που ενδεχομένως να είναι λιγότερο φορτισμένη.

Οι σύντροφοι των μαχητών είναι εκεί, στα εύκολα, στα δύσκολα, στα πάντα-όλα…Όσοι όμως αγαπάνε είναι διατεθειμένοι να τα περάσουν όλα μαζί με τον άνθρωπό τους. Πάντα δίπλα τους να τους στηρίζουν και να τους δίνουν κίνητρα να συνεχίσουν τις ώρες που λυγίζουν. Επειδή, όπως είχε πει ο Γκάντι, « Ένας δειλός είναι ανίκανος να δείξει αγάπη. Αυτό είναι προνόμιο των γενναίων.» Ο έρωτας και η αγάπη με έναν πρωταθλητή απαιτεί δύναμη, θάρρος και επιμονή, εμψύχωση τα λεπτά του παιχνιδιού και μια τεράστια ζεστή αγκαλιά όταν ο διαιτητής σφυρίξει τη λήξη. Ακόμα και αν ο αγαπημένος, δεν τα κατάφερε. Η σχέση με έναν πρωταθλητή σε κάνει μαχητή.

Σχετικά με τη συνέχεια της σεζόν, ο Παύλος δήλωσε: «Στη συνέχεια έχουμε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, το μεγάλο στόχος της χρονιάς. Στις 10 Μαΐου αναχωρώ από το Σπλιτ για το Μεξικό. Πάμε νωρίς, οι αγώνες ξεκινούν 24 Μαΐου. Πάμε να εγκλιματιστούμε να είμαστε έτοιμοι για το μεγάλο αυτό αγώνα».

Και ξανασκέπτομαι, αναρωτιέμαι: Παύλο, πως θα «δαμάσεις» την πίεση αγώνα; Είσαι έτοιμος να τα δώσεις όλα προς εκπλήρωση του στόχου  σου; Από αγωνιστική κατάσταση; Είναι σκληροί οι αγώνες και  η κούραση παίζει καταλυτικό ρόλο. Είμαι σίγουρη πως σε εξιτάρει η θάλασσα. Αφήνεσαι και είσαι έτοιμος πάντα για νέες προκλήσεις .

Η Κύπρος είναι ένα πολύ όμορφο νησί που συνδυάζει βουνό, θάλασσα και αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς αθλητές ανά τον κόσμο και ο Παύλος, ο καλύτερος πρεσβευτής μας. Η μικρή μας χώρα έχει βγάλει μεγάλους αθλητές που παλεύουν, πολλές φορές μόνοι και κάτω από αντίξοες συνθήκες  κι αυτό, δεν οφείλεται μόνο σε οικονομικά στοιχεία. Στην Κύπρο,  υπάρχουν πολλά νέα παιδιά που αγαπούν τα  θαλάσσια αθλήματα  και η στήριξη της πολιτείας και των τοπικών  φορέων, θα βοηθούσε την εξέλιξή τους.

Ξανακοιτώ τη φωτογραφία και σκέφτομαι, αναρωτιέμαι. Παρ’ όλα αυτά μια ευχή βγαίνει με την πένα μου. Όχι μόνο ως δημοσιογράφου αλλά και ως μητέρας: «Αγόρι μου, εκεί στη μοναξιά σου με τη θάλασσα, το σκάφος σου, τους ανέμους, όλο εμείς θα προσευχόμαστε και θα ευχόμαστε να είσαι δυνατός. Να είσαι ο νικητής με ή χωρίς μετάλλια κρεμασμένα στο λαιμό σου!».

Τελικά, είναι όντως αλήθεια πως μια εικόνα αποτυπώνει χίλιες λέξεις! Είναι!