«ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΣΥΝΝΕΦΑ, ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΝΟΤΕΣ». Απονεμήθηκαν τα βραβεία θεάτρου Θ.Ο.Κ. για το 2024.

Φωτογραφίες: Αντώνης Αντωνίου

Πραγματοποιήθηκε την  Πέμπτη 27 Μαρτίου 2025, στο Θέατρο ΘΟΚ, η τελετή απονομής των Βραβείων Θεάτρου ΘΟΚ για το έτος 2024 με τη βράβευση τριών δημιουργών του θεάτρου.  Το Μεγάλο Βραβείο ΘΟΚ απονεμήθηκε στον σκηνογράφο, ενδυματολόγο και εικαστικό Άντη Παρτζίλη, το Βραβείο Δημιουργού της Χρονιάς στον σκηνοθέτη και ηθοποιό Ανδρέα Αραούζο και το Βραβείο Νέας Δημιουργού της Χρονιάς στη σκηνογράφο, ενδυματολόγο και σκηνοθέτρια Σοφία Μαυρομιχάλη.

Την τελετή παρακολούθησαν και χειροκρότησαν με ενθουσιασμό εκλεκτοί καλεσμένοι, πολιτικοί, καλλιτέχνες, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, εκπρόσωποι των ΜΜΕ, μεταξύ των οποίων: εκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας η Υφυπουργός Πολιτισμού Δρ Βασιλική Κασσιανίδου, ο Γενικός Γραμματέας της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ Στέφανος Στεφάνου, ο Πρόεδρος της ΕΔΕΚ Μαρίνος Σιζόπουλος, ο Υπουργός Εσωτερικών Κωνσταντίνος Ιωάννου, οι Βουλευτές Δημήτρης Δημητρίου, Χαράλαμπος Θεοπέμπτου και Αλεξάνδρα Ατταλίδου, ο Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΘΟΚ Παντελής Βουτουρής, η Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του ΘΟΚ Ανθή Αντωνιάδου και τα Μέλη Γιώργος Θεοδοσίου, Ζήνων Παπαφιλίππου, Μαρία Χαμάλη.

Τον χαιρετισμό του Προέδρου της Δημοκρατίας διάβασε η Υφυπουργός Πολιτισμού Δρ Βασιλική Κασσιανίδου, και ανέφερε μεταξύ άλλων: «[…]Διανύουμε μια εποχή κατά την οποία η εγχώρια και παγκόσμια καθημερινότητα ασκεί αφόρητες πιέσεις στο σύγχρονο άνθρωπο. Η ζωή όλων έχει μετατραπεί σε μια ταχεία εναλλαγή εικόνων και ειδήσεων, κάποιες από τις οποίες είναι εξαιρετικά δυσάρεστες, αφού αφορούν στις πολεμικές συρράξεις που έχουν ξεσπάσει στα σύνορα της Ευρώπης και στις γειτονικές μας χώρες. 

Μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα, το θέατρο, όπως και όλες οι μορφές καλλιτεχνικής δημιουργίας, προσφέρουν στον άνθρωπο αυτήν την σπάνια δυνατότητα να ανακαλεί ένα βαθύτερο συναίσθημα, να αισθανθεί μια αγνή συγκίνηση, να συνδεθεί με τον εσωτερικό του ψυχισμό και να βιώσει μια πνευματική και συναισθηματική ανάταση.

Το θέατρο ανέκαθεν ασκούσε καταλυτική επίδραση στον ψυχισμό μας. Από την απαρχή της γέννησής του στην κλασσική Αθήνα, έως τις μέρες μας, το θέατρο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του ανθρώπου. Μέσα από το θέατρο οι δημιουργοί μεταδίδουν μηνύματα για την πολιτική, για τα πιστεύω τους, τις ελπίδες τους και τις προσδοκίες τους για ένα καλύτερο αύριο. Ασκούν κριτική και ρίχνουν φως σε σκοτεινές πτυχές της κοινωνίας και των ανθρώπινων σχέσεων. Αναδεικνύουν όμως και τη χαρά της ζωής και ψυχαγωγούν βοηθώντας τους θεατές να ξεχάσουν για λίγη ώρα τη δική τους πραγματικότητα[…]».

Ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΘΟΚ, Παντελής Βουτούρης, σημείωσε στον δικό του χαιρετισμό: «Πριν από έναν ακριβώς χρόνο, από αυτό το βήμα, στην τελετή απονομής των βραβείων του ΘΟΚ για το 2023 είχα ξεκινήσει τον χαιρετισμό μου με την εξής ρητορική ερώτηση: οι τράπεζες, η εκπαίδευση και οι πολιτειακοί θεσμοί υπάρχουν γιατί εξυπηρετούν συγκεκριμένες πρακτικές ανάγκες. Τότε, γιατί να χρειάζεται η τέχνη; Σε ποιες ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου ανταποκρίνεται ο ετερόκοσμος του θεάτρου; Αντί απαντήσεως παρέπεμψα σε μιαν υπόθεση ενός σύγχρονου στοχαστή, του Έρνστ Φίσερ, ο οποίος στο βιβλίο του Τέχνη και ανθρωπισμός, αντιστρέφοντας την προηγούμενη ερώτηση διερωτάται πώς θα ήταν ο κόσμος αν ο άνθρωπος ζούσε αρκούμενος μόνο  με όσα ικανοποιούσαν τις υλικές και πρακτικές του ανάγκες. Η ιδέα μιας κοινωνίας χωρίς τέχνη, αποφαίνεται, είναι από μόνη της τρομακτική. Αλλά και πριν από μερικές μέρες σε ένα διαβαλκανικό συνέδριο στη Θεσσαλονίκη, στο οποίο εκπροσωπούσα τον ΘΟΚ, ο ρουμάνος συγγραφέας Ματέι Βίζνιεκ συσχέτισε στην παρέμβασή του την τέχνη με την ελευθερία και τη δημοκρατία και έκλεισε με την εξής αποστροφή: «αν χάσουμε την τέχνη θα οδηγηθούμε στο απόλυτο χάος[…]».

Μεγάλο Βραβείο ΘΟΚ

Το Μεγάλο Βραβείο ΘΟΚ απονέμεται στον σκηνογράφο, ενδυματολόγο και εικαστικό Άντη Παρτζίλη, τιμώντας την πλούσια και ευδοκιμούσα καλλιτεχνική του πορεία. Δημιουργός με όραμα και βαθιά αφοσίωση, ο Άντης Παρτζίλης ανέδειξε την εικαστική διάσταση του θεάτρου για περισσότερες από πέντε δεκαετίες, με το πολυσχιδές και πολυβραβευμένο έργο του να αφήνει ανεξίτηλο αποτύπωμα, εμπνέοντας γενιές καλλιτεχνών/ιδων και συμβάλλοντας καθοριστικά στη διαμόρφωση του θεατρικού τοπίου στην Κύπρο. Η καλλιτεχνική του ματιά ανανέωσε ριζικά την αισθητική των θεατρικών παραγωγών, εισάγοντας μια λιτή και αφαιρετική προσέγγιση, όπου η εικαστική σύλληψη συνδυαζόταν με τη γλυπτική αποτύπωση του χώρου, δημιουργώντας σκηνικά που λειτουργούσαν ως ζωντανά έργα τέχνης. Με καινοτομία και τόλμη, έκανε τη σκηνογραφία και την ενδυματολογία να αφηγούνται ιστορίες, δίνοντας στα υλικά, τις υφές και τις μορφές έναν ουσιαστικό δραματουργικό ρόλο, ενώ εμπλούτισε τη σκηνική εμπειρία με στοιχεία βιομηχανικού ύφους και συμβολικές δομές.

Η επαγγελματική του πορεία συνδέθηκε στενά με τον ΘΟΚ, όπου εργάστηκε ως σκηνογράφος, ενδυματολόγος, σκηνοθέτης, αλλά και από τη θέση του διευθυντή για δεκατρία εξόχως παραγωγικά χρόνια. Υπό τη διεύθυνσή του, ο ΘΟΚ γνώρισε μια περίοδο εξωστρέφειας και νεωτερισμού, με έμφαση στις διεθνείς συνεργασίες και στη συμμετοχή του Οργανισμού σε σημαντικές ευρωπαϊκές θεατρικές πρωτοβουλίες, καρπός των οποίων ήταν η θεσμοποίηση της παρουσίας της Κύπρου στην Παγκόσμια Έκθεση Σκηνογραφίας, την Prague Quadrennial, το 1991, καθώς και η ένταξη του ΘΟΚ στη Σύνοδο των Θεάτρων της Ευρώπης το 2005, με τη συμμετοχή του μάλιστα στο Διοικητικό Συμβούλιο από το 2005 έως το 2007.  Παράλληλα, στο εσωτερικό συνέβαλε στην ενίσχυση της θεατρικής σκηνής της Κύπρου μέσω της προώθησης και καθιέρωσης σημαντικών θεσμών, ενώ έθεσε τις βάσεις για την ανάπτυξη δομών και υποδομών, δίνοντας απόλυτη προτεραιότητα στη θεατρική εκπαίδευση και καλλιέργεια.

Επιπλέον, συνέθεσε ένα πλουραλιστικό ρεπερτόριο το οποίο κάλυπτε ένα ευρύ φάσμα θεατρικών ειδών και τάσεων, καθιστώντας τον ΘΟΚ έναν ζωντανό πυρήνα πολιτιστικής δημιουργίας και κοινωνικού διαλόγου. Ιδιαίτερα σημαντική υπήρξε και η συμβολή του στην ίδρυση της Πειραματικής Σκηνής του ΘΟΚ, η οποία για περισσότερο από μία δεκαετία αποτέλεσε πεδίο έρευνας και παρουσίασης πρωτοποριακών θεατρικών προτάσεων, διευρύνοντας το ρεπερτόριο με χοροθέατρο και πολυμορφικές παραστάσεις. Η προσφορά του στην πολιτιστική σκηνή της Κύπρου συνεχίστηκε και μέσα από την καλλιτεχνική διεύθυνση του Φεστιβάλ «Κύπρια», όπου με το διεισδυτικό του κριτήριο οραματίστηκε και υλοποίησε ένα πρόγραμμα υψηλής ποιότητας, προσφέροντας στο κοινό τη δυνατότητα να έρθει σε επαφή με αξιόλογες εγχώριες και ξένες θεατρικές παραγωγές.

Για το υπό κρίση έτος, η σκηνογραφική δημιουργία του Άντη Παρτζίλη στην παραγωγή Εκ κοιλίας μητρός μου του Κώστα Μαννούρη, σε σκηνοθεσία Βαρνάβα Κυριαζή (Σατιρικό Θέατρο), επιβεβαίωσε για ακόμα μία φορά τη μοναδική του ικανότητα να μετατρέπει τον σκηνικό χώρο σε ζωντανό οργανισμό. Με μια αφαιρετική αλλά βαθιά συμβολική προσέγγιση, αξιοποίησε λιτές γεωμετρικές φόρμες και γήινες υφές, δημιουργώντας ένα περιβάλλον που αντανακλούσε τη θεματική ένταση του έργου.

Το πολύπλευρο έργο του Άντη Παρτζίλη αποτελεί θεμελιώδη λίθο της θεατρικής ιστορίας της Κύπρου, επιβεβαιώνοντας απόλυτα την αξία της φετινής του βράβευσης με το Μεγάλο Βραβείο ΘΟΚ.

Βραβείο Δημιουργού της Χρονιάς

Το Βραβείο Δημιουργού της Χρονιάς απονέμεται στον σκηνοθέτη και ηθοποίο Ανδρέα Αραούζο, o οποίος ξεχώρισε κατά το υπό κρίση έτος για τις επιτυχημένες παραγωγές της Alpha Square Η τελευταία συνεδρία του Φρόιντ του Mark St. Germain το οποίο συνσκηνοθέτησε με τον Βαρνάβα Κυριαζή και Το λιοντάρι του χειμώνα του James Goldman, καθώς και για τα σκηνοθετημένα αναλόγια Μια άλλη πατρίδα του Julian Mitchell και Το άγνωστο αριστούργημα του Honoré De Balzac. Τολμηρός και πολυπράγμων δημιουργός, πειραματίζεται τόσο με τη διασκευή και θεατρική απόδοση λογοτεχνικών έργων, όσο και με την υπέρβαση των ορίων και περιορισμών του συμβατικού θεατρικού χώρου. Η σκηνοθετική προσέγγιση του Ανδρέα Αραούζου χαρακτηρίζεται από σοβαρότητα, σχολαστικότητα και βαθιά μελέτη των χαρακτήρων, τους οποίους επανατοποθετεί στο επίκεντρο της θεατρικής εμπειρίας – μια προσέγγιση απογυμνωμένη από περιττά σκηνογραφικά στοιχεία και κινήσεις εντυπωσιασμού, η οποία εστιάζει στις δυνατές ερμηνείες. Ο Ανδρέας Αραούζος μεταφέρει το θέατρο έξω από το θέατρο, επιδιώκοντας μια ρεαλιστική σύγκλιση σκηνικού και δραματικού χώρου – μια σύγκλιση που έχει ως αποτέλεσμα τη γέννηση ενός επιπλέον χαρακτήρα–, συντελώντας έτσι σε μια βιωματική, πολυεπίπεδη αισθητική εμπειρία όπου η δράση και τα νοήματα των κειμένων που επιλέγει να παρουσιάσει αποκτούν νέες διαστάσεις.

Βραβείο Νέας Δημιουργού της Χρονιάς

Το Βραβείο Νέας Δημιουργού της Χρονιάς απονέμεται στη σκηνογράφο, ενδυματολόγο και σκηνοθέτρια Σοφία Μαυρομιχάλη για την πολυδιάστατη καλλιτεχνική της προσέγγιση, που χαρακτηρίζεται από δημιουργικότητα, καινοτομία και ευαισθησία. Με τη φρέσκια και ιδιαίτερη ματιά της, συνέβαλε σε παραστάσεις που ξεχώρισαν για την πρωτοτυπία και τη δυναμική τους. Για το υπό κρίση έτος διακρίθηκε για την εργασία της σε τρεις σημαντικές παραγωγές: Γραμμή 112, βασισμένο στη δανέζικη ταινία The Guilty, σε δραματουργία και σκηνοθεσία Χριστόδουλου Ανδρέου (Θεατρική Ομάδα Unmuted), όπου ανέλαβε τη σκηνογραφία και τα κοστούμια, Μια ιστορία αγάπης του Αλέξις Μιχαλίκ, σε σκηνοθεσία Ελένης Αναστασίου (ΘΟΚ), όπου επιμελήθηκε την ενδυματολογία, και Σκακιστική Νουβέλα του Στέφαν Τσβάιχ (AUDERE PRODUCTIONS), όπου μοιράστηκε με την Άντρη Ηρακλέους τη διασκευή και τη σκηνοθεσία του έργου, ενώ επιμελήθηκε τη σκηνογραφία και την ενδυματολογία.

Στην Σκακιστική Νουβέλα παρουσιάστηκε μια ευρηματική και καθ’ όλα πρωτότυπη διασκευή του έργου, η οποία λειτουργεί ως όχημα για την ερμηνεία του πρωταγωνιστή, αναδεικνύοντας τη λεπτομερή ψυχολογική αποτύπωση της μοναξιάς, της καταπίεσης και της διανοητικής έντασης. Στην παραγωγή Γραμμή 112, το σκηνικό και το κοστούμι παίζουν καταλυτικό ρόλο στη δημιουργία της απαραίτητης ατμόσφαιρας, βάζοντας το κοινό σε θέση συνοδοιπόρου. Στο Μια ιστορία αγάπης, η χρήση καθαρών και λιτών γραμμών, χρωμάτων και υφών συμβάλλει στην εικαστική καθαρότητα και ακρίβεια της παράστασης, αποτυπώνοντας με δυναμισμό τον σύγχρονο κόσμο των χαρακτήρων και διαμορφώνοντας ένα αισθητικό περιβάλλον που φωτίζει τις συναισθηματικές τους διακυμάνσεις.

Κριτική Επιτροπή των Βραβείων Θεάτρου ΘΟΚ για το έτος 2024

 Πρόεδρος

 Παντελής Βουτουρής

Πρόεδρος ΔΣ ΘΟΚ

 Μέλη

Κυριακή Αργυρού

Θεατρολόγος ΘΟΚ

Ευαγόρας Βανέζης

Επιμελητής, Θεωρητικός Τέχνης

Άντρη Ευμήδου, Θεατρολόγος Hθοποιός 

Μάριος Ψαράς, Ακαδημαϊκός Κινηματογράφου, Πολιτιστικός Λειτουργός-Τμήμα Σύγχρονου Πολιτισμού

Θα βρείτε φωτογραφικό υλικό στον σύνδεσμο: https://w-si.link/vYmM02CZdc9sIfNzJ

Ιδιαίτερα επιτυχημένη η ενημερωτική Εκστρατεία του ΕΟΑ Λάρνακας για την Hλεκτρονική Λήψη και Εξόφληση Λογαριασμών.

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η ενημερωτική εκστρατεία του Επαρχιακού Οργανισμού Αυτοδιοίκησης Λάρνακας (ΕΟΑΛ) για την ηλεκτρονική λήψη και εξόφληση λογαριασμών, η οποία έλαβε χώρο το Σάββατο, 15 Μαρτίου 2025, στο Metropolis Mall στη Λάρνακα.

Η πρωτοβουλία αυτή προσέλκυσε μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας, οι οποίοι προχώρησαν στην ψηφιοποίηση των λογαριασμών ύδρευσης και αποχέτευσής τους. 

Λειτουργοί του Οργανισμού παρείχαν καθοδήγηση και ενημέρωση για τη διαδικασία, καθώς και για τις διαθέσιμες επιλογές ηλεκτρονικής εξόφλησης μέσω JCC, διαδικτυακά ή μέσω του σταθμού αυτόματης εξυπηρέτησης στα Κεντρικά Γραφεία Διοίκησης του ΕΟΑΛ.

Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν Βουλευτές, ο Δήμαρχος Αραδίππου, Δημοτικοί Σύμβουλοι και Μέλη του Συμβουλίου του ΕΟΑ Λάρνακας, στηρίζοντας την προσπάθεια για εκσυγχρονισμό και διευκόλυνση της εξυπηρέτησης των πολιτών. 

Η εκδήλωση πλαισιώθηκε από ζωντανή μετάδοση (Live Link) του Ράδιο Πρώτο, με τους ραδιοφωνικούς παραγωγούς Μέμνων Σωτηρέλλη και Πέτρο Αθανασίου, ενώ οι μικροί επισκέπτες απόλαυσαν ειδικά διαμορφωμένες δραστηριότητες.

Οι πολίτες που εγγράφηκαν στην ηλεκτρονική λήψη λογαριασμών, συμμετέχουν αυτόματα σε κλήρωση για ένα αεροπορικό ταξίδι στην Αθήνα ,αξίας 200 ευρώ (προσφορά της Unica Tours) και μια δωρεάν διανυκτέρευση για δύο άτομα στο Ξενοδοχείο Mandali στον Πρωταρά (προσφορά της Cyprus Alive).

Ο ΕΟΑ Λάρνακας παραμένει προσηλωμένος στην προώθηση της ψηφιακής καινοτομίας, διευκολύνοντας τους πολίτες στην καθημερινότητά τους με σύγχρονες και αποδοτικές λύσεις εξυπηρέτησης.

Φέραμε και πάλι την άνοιξη… apopsi-la!

Γράφει η Στρατούλα Τραμουντάνη

Η άνοιξη είναι ο τρόπος του Θεού να πει: «πάμε άλλη μια φορά». Ο Θεός! Οι άνθρωποι; Και οι άνθρωποι!

Άλλη μια φορά να φέρουμε το «έαρ» στη ζωή μας. Να αναγεννηθούμε από τις στάχτες μας, να δηλώσουμε ακμαίοι και ως άλλοι ποιητές να ανθίσουμε με τις λέξεις και τα συναισθήματα!

Την ευλογία ότι υπάρχουμε, τη χαρά ότι στεκόμαστε στα πόδια μας, την ελπίδα για το ότι  μπορούμε να ξαναχτίσουμε από την αρχή ότι ο «βαρύς χειμώνας», μιας ασθένειας ίσως, γκρέμισε! Την δυνατότητα να μετατρέψουμε τον παγωμένο αέρα του χειμώνα σε δροσερό αεράκι και να δούμε την αγριεμένη θάλασσα να ησυχάζει!

Σκέφτομαι: Πόσο μεγάλος είσαι Θεέ μου! Ακόμη και μέσα στην αρρώστια, μέσα από τον πόνο και τα δάκρυα, ακόμη και μέσα από τον θάνατο, γεννάς τη ζωή και πάλι!

Σκέφτομαι: «Μαμά, μείνε δυνατή το ’χεις!».

Σκέφτομαι: Με περιμένει η Κλημεντίνη!

Σκέφτομαι: Ο Δημήτρης μου;

Σκέφτομαι: Μην τα παρατάς!

Σκέφτομαι: Τελικά η νόσος σε εξελίσσει ως άνθρωπο. Κι όσο υπάρχει πίστη, μην επιτρέψεις τον πόνο, την αρρώστια να σε ορίσει ως άνθρωπο. Πάλεψε, πάλεψε, πάλεψε!

Κι έτσι, η άνοιξη ξανάρχεται apopsi-la αλλά και μέσα μου. Επανεκκινώ τον εαυτό μου και το ιστολόγιο που τόσο μα τόσο πολύ έλλειψε σε όλους σας.

Με κατακλύσατε με μηνύματα, τηλεφωνήματα ενδιαφέροντος γι’ αυτό και για την υγεία μου, με συγκινήσατε, με στηρίξατε, με… «επαναφέρατε στη ζωή».

ΑΝΟΙΞΗ! Ελάτε λοιπόν σιγά - σιγά να «μυρίσουμε» το πρώτο της λουλούδι!

Σας ευχαριστώ!

 

«Θηλάζω Παντού».

Με αφορμή τον μήνα Οκτώβριο που είναι ο μήνας Μητρικού Θηλασμού στην Κύπρο και με έμπνευση την κάθε μανούλα που θηλάζει, η πρωτότυπη δράση «Θηλάζω Παντού» έχει σκοπό την προώθηση και φυσιολογικοποίηση του όμορφου ταξιδιού του μητρικού θηλασμού. 

Είναι μια σειρά από φωτογραφίες οι οποίες είναι τραβηγμένες σε 18 εντελώς διαφορετικούς χώρους στους οποίους μπορεί μια μανούλα να χρειαστεί να θηλάσει. 

Από το supermarket μέχρι το αεροδρόμιο, από τον χώρο εργασίας μέχρι το γυμναστήριο και από το θέατρο μέχρι και το πάρκο της γειτονιάς! 

Κάθε χώρος έχει να μας δώσει το μήνυμα ότι το δώρο του θηλασμού μαζί με τις δυσκολίες του είναι μια συναρπαστική εμπειρία η οποία εντάσσεται στην καθημερινότητα για όσο αποφασίσει η μανούλα και το μωράκι να το ζήσουν. 

Με τη στήριξη λοιπόν του Παγκύπριου Συνδέσμου Μητρικού Θηλασμού «Δώρο ζωής» και την υποστήριξη της σελίδας “Mommy Cool”, ο φακός της φωτογράφου Κωνσταντίνας Παύλου ταξίδεψε μαζί με τις μανούλες και αποτύπωσε τα πιο κάτω στιγμιότυπα.

Κάθε λήψη έχει μια διαφορετική αίσθηση. Κάποιες εστιάζουν στην απλή καθημερινή ρουτίνα ενώ άλλες καταδεικνύουν ότι ο θηλασμός ενός μωρού , ένα «ταξίδι» ευλογημένο και ιερό, μπορεί όντως να πραγματοποιηθεί παντού.

•Constantina Photography

•Παγκυπριος Σύνδεσμος Μητρικού Θηλασμού «Δώρο Ζωής»

•Mommy Cool