«Το Σχολείο της Βάσας Θυμάται» μαζί με τον δάσκαλο Σωτήριο Παπαδόπουλο.

Γράφει η Στρατούλα Τραμουντάνη

Τον Νοέμβριο του περασμένου έτους, στα πλαίσια της συμμετοχής μου σε τριήμερο εκπαιδευτικό εργαστήριο, επισκέφτηκα μαζί με τους λοιπούς συμμετέχοντες, το πρώτο Μουσείο Δημοτικής Εκπαίδευσης στην Κύπρο, στην Κοινότητα της Βάσας Κοιλανίου. Το πρωτότυπο αυτό Μουσείο, προσπαθεί να παρουσιάσει στους πολίτες με τρόπους απλούς και κατανοητούς την ιστορία των σχολείων της Μεγαλονήσου. Ξεναγός μας στο υπέροχο αυτό ταξίδι, που ξύπνησε μνήμες γεμάτες από εικόνες της ζωής στα Δημοτικά Σχολεία, ο κος Σωτήρης Παπαδόπουλος, δάσκαλος. 

Συνταξιούχος, πλέον, προερχόμενος από οικογένεια της οποίας το σύνολο των μελών της ασκεί το επάγγελμα των εκπαιδευτικών στην Δημόσια Εκπαίδευση, μιλά για την πορεία της εκπαίδευσης στην Κύπρο με γλώσσα που σπαρταρά από συγκίνηση. Αναπολεί και κάθε του πρόταση, ζωντανεύει μπροστά μας, μια μικρή ιστορία. Με κείνη τη κατασταλαγμένη σοφία του πνεύματος, με αποτυπωμένη κατάσαρκα την υπερηφάνεια ενός  διδασκάλου που είχε ταχθεί στην υπηρέτηση ενός λειτουργήματος, βήμα – βήμα, λόγο το λόγο, μας μετέφερε στα μονοπάτια του παρελθόντος, στις αυλές και τις αίθουσες των δημοτικών σχολείων, στις συμβατές με τις συνήθειες της εποχής τιμωρίες, στα προαύλια, στους μαυροπίνακες, στην αυστηρότητα των δασκάλων, στις δραστηριότητες, στη ζωή που έφυγε και συνεχίζεται με άλλους ρυθμούς, με διαφορετικούς βηματισμούς.

Η γνωριμία μας αποτέλεσε μια άκρως ευχάριστη έκπληξη, μέσα σε μια κοινωνία με ομιχλώδη χαρακτηριστικά που επισήμανε όμως με ένα μοναδικό τρόπο ότι υπάρχουν ακόμα και σήμερα κύτταρα στην κοινωνία που η ενέργειά τους λειτουργεί θεραπευτικά και εποικοδομητικά. Άνθρωποι με ήθος, άνθρωποι της αλήθειας που το πνεύμα τους διαθλάται και η γνώση τους φωτίζει τον περίγυρό τους. Προσωπικά είμαι ευγνώμων που είχα την τύχη να γνωρίζω, να μιλήσω, να επικοινωνήσω με ένα τέτοιο εκπαιδευτικό της Κύπρου, που η Ελληνική καρδιά και ψυχή του, μετουσίωνε τη γνώση σε δράση στη σχολική ζωή και στο μεσουράνημα της αφυπηρέτησης στέκεται ως λαμπαδηδρόμος λειτουργός αναμένοντας  να δώσει τη σκυτάλη και την άσβεστη φλόγα του σ' αυτόν που θα ακολουθήσει.

Κύριε Σωτήρη Παπαδόπουλε, σας χαιρετούμε apopsi – la.