Γράφει η Στρατούλα Τραμουντάνη
Λίγο πριν τα
Χριστούγεννα, στη δύση του 2019 και για μία ακόμη φορά αναλογίζομαι… γιατί!!!
Γιατί τόσο αίμα, τόσες
σφαίρες, τόση κακοποίηση, τόσο μίσος ασέλγεια, εγκληματικότητα, τόση
βαναυσότητα, αδιαφορία, μίσος.
Γιατί τόσες άνισες μάχες, τόσες ψυχές θαμμένες
σε πελάγη, τόσο ψέμα, τόση υποκρισία, ιδιοτέλεια. Γιατί τόση απανθρωπιά, γιατί
τόση… απουσία!!!
Έχουν ξοδευτεί τόνοι από
μελάνι, άπειρες ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές ώρες, πληροφορίες στο διαδίκτυο
για την αυτοκαταστροφή μας. Έχουν μιλήσει ειδήμονες, πολιτικοί και
παρατρεχάμενοι.
Ο άνθρωπος χάνεται, ο
πλανήτης ασφυκτιά, το ζωικό και φυτικό βασίλειο υποφέρει κι εμείς… που είμαστε
εμείς;
Γιατί άνθρωπε μετράς
αντίστροφα τα δευτερόλεπτα για έναν νέο χρόνο που έρχεται, πανηγυρίζεις,
γιορτάζεις, φοράς τα καλά σου; Γιατί; Αφού πάλι τα ίδια εγκλήματα θα
διαπράξεις, την ίδια… απουσία και ερήμωση θα επιδιώξεις;
Εκατοντάδες νεκροί,
πρόσφυγες, αγνοούμενοι, ασυνόδευτα παιδιά. Πλούσιοι έχοντες και κατέχοντες!!!
Γιατί; Πως το αντέχεις; Γιατί; Τόσα ζώα κακοποιημένα με την άκρατη βιαιότητα
και αναλτρουισμό σου!!! Γιατί!!!
Παθητικέ, ανάξιε της γέννησης
και των παθών του Χριστού, γιατί;
Θλίβομαι, αγανακτώ και αναρωτιέμαι: ΓΙΑΤΙ;
Εσύ είσαι η απόδειξη!!!
Καλές γιορτές σε
όλους!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.