ΜΕΜΝΟΝ ΠΑΤΤΙΧΗΣ: "Πρέπει να διδάξουμε στην κοινωνία ότι ο δρόμος της επιτυχίας είναι η τιμιότητα, η ειλικρίνεια και ο σεβασμός".

«Η αγνή και καθάρια αγάπη είναι ότι πιο όμορφο μπορεί να συναντήσει ένας άνθρωπος κατά την διάρκεια της ζωής του», μου λέει. «Η αποδοχή  ο σεβασμός και η αξιοπρέπεια είναι αρετές που πρέπει να κυριαρχούν στην ζωή μας».

Μα που ζω; Αναρωτήθηκα!!!! Υπάρχουν νέοι που πρεσβεύουν τέτοιες αξίες στις μέρες μας; Που είναι κρυμμένοι; Ή μήπως οφείλουμε εμείς να τους ανακαλύψουμε και να στηρίξουμε τα όνειρα και τους στόχους τους; Είπα: ναι!!! Έτσι πρέπει να κάνουμε και… το έκανα!!!

Και αφού πρώτα χάρηκα που γνώρισα τον Μέμνονα, μετά ανασύραμε μνήμες και προσωπικά βιώματά του και επικεντρωθήκαμε στην μεγάλη του αγάπη: την υποκριτική!!!

Σε αιχμαλωτίζει από τις εκφράσεις του προσώπου μέχρι τα δάχτυλα του χεριού του. Είναι δυναμικός, ορμητικός και χειμαρρώδης, ανήσυχος και ασυμβίβαστος. Δεν εφησυχάζει, εργάζεται σκληρά. Με γνώμονα την αλήθεια, διαθέτοντας χαμηλούς τόνους αλλά και την απαραίτητη εσωτερική ένταση, μας ξεδιπλώνει την αγάπη και το πάθος του γι αυτό που κάνει.

Πολλοί ανερχόμενοι ηθοποιοί, αυτοσυστήνονται και παραχωρούν δηλώσεις και συνεντεύξεις  για τις παραστάσεις που παίζουν και το ρόλο που υποδύονται, αλλά και για τα μελλοντικά καλλιτεχνικά τους σχέδια. Ο Μέμνον Παττίχης όμως, δεν έκανε μόνο αυτό. Ποιεί ήθος και μας διδάσκει πως: «Η γνώση ποτέ δεν χάνεται» και πως «Η αξιοπρέπεια πηγάζει από μέσα μας».

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Στρατούλα Τραμουντάνη-Γκόγκα

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Σώτος Κωνσταντίνου

-«Η αγάπη είναι να βλέπεις στα μάτια κάποιου ολόκληρο τον κόσμο, να είσαι πρόθυμος να θυσιάσεις τα πάντα ακόμα και τον εαυτό σου;»

Η αγνή και καθάρια αγάπη είναι ότι πιο όμορφο μπορεί να συναντήσει ένας άνθρωπος κατά την διάρκεια της ζωής του. Αν έχει την τύχη να την βρει στο πρόσωπο ενός άλλου ανθρώπου την αγνή και καθάρια αγάπη τότε θα αξίζει τον κόπο να ξεπεράσει τα όρια του και να θυσιάσει  τον δικό του εαυτό.

-«Πεταλούδα»! Είναι η πρώτη φορά που συνεργάζεστε με το Ρ.Ι.Κ.; Πώς βιώνετε το «κλίμα» στα γυρίσματα με τους ηθοποιούς  και τους συντελεστές;

Έχω τη χαρά να συνεργάζομαι με το Ρ.Ι.Κ και να συμμετέχω στην καινούργια σειρά της Θέας Χριστοδουλίδου. Το κλίμα στα γυρίσματα είναι πολύ όμορφο και φιλικό με όλους χωρίς να καταλαβαίνω ότι παίρνανε αρκετές ώρες μέχρι να τελειώσουμε.

- Αννίτα Σαντοριναίου στην ΕΥΤΥΧΙΑ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ. Τώρα στη ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ με Άννα Μονογιού! Τι σημαίνουν οι συνεργασίες αυτές για εσάς;

Δεν μπορεί παρά αυτές οι συνεργασίες να είναι ένα σχολείο για μένα. Όταν έχεις μαζί σου επάνω στη σκηνή την κυρία Αννίτα Σαντοριναίου που από μόνη της είναι ένα σχολείο, νιώθω τυχερός αλλά και ευλογημένος.  Αλλά και με ηθοποιούς από τη σειρά όπως ηΘέα Χριστοδουλίδου, ο Χριστόφορος Χριστοφόρου, ο Πάμπος Χαραλάμπους, ο Κωστάκης Κωνσταντίνου, η Άννα Μονογιού, ο Μάριος Στυλιανού, ο Ηρόδοτος Μιλτιάδους αλλά και όλοι οι υπόλοιποι ηθοποιοί. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να είσαι συνεχώς δίπλα τους και να «ρουφάς» όσα πιο πολλά μπορείς από αυτούς.

-Σας γνωρίσαμε τηλεοπτικά μέσα από τη σειρά ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΚΛΕΙΔΙΑ. Έκτοτε, σας βλέπουμε συχνά στην τηλεόραση και το θέατρο. Κάτι γεννιέται;

Η εξέλιξη του κάθε ανθρώπου πρέπει να είναι ένα καθημερινό γεγονός. Αυτό ισχύει και για μένα. Τόσο η αγάπη μου αλλά και η συνεχής τριβή μου με το θέατρο και την τηλεόραση, αναπόφευκτα με οδηγούν σε νέα δημιουργικά και καλλιτεχνικά μονοπάτια.

-Η γλώσσα του μέσου της τηλεόρασης, πόσο διαφορετική είναι από αυτή του θεάτρου; Διαφορετικοί κώδικες επικοινωνίας με το κοινό. Προσαρμόζεστε εύκολα σε αυτό;

Τηλεόραση και θέατρο. Οι διαφορές είναι τεράστιες.

Στην τηλεόραση υπάρχει η δυνατότητα να γίνουν διορθώσεις. Η κάθε σκηνή επαναλαμβάνεται μέχρι να επιτευχθεί το ζητούμενο. Στο θέατρο όταν γίνονται λάθη κι άστοχες κινήσεις πρέπει να αντιμετωπίζονται εκείνη τη στιγμή.

Στην τηλεόραση το μάτι του θεατή είναι κυρίως η κάμερα. Στο θέατρο έχει ο ίδιος τη δυνατότητα να εστιάσει αισθητικά και διανοητικά σε αυτό που τον ελκύει.

Η προσαρμογή που έπρεπε να κάνω ήταν στην τηλεόραση λόγω του ότι τα τελευταία πέντε χρόνια είμαι στο θέατρο. Γενικά είμαι ευέλικτος άνθρωπος και νομίζω ότι κάθε φορά προσαρμόζομαι και πιο εύκολα.

-Αν σας γυρίσω πίσω στα εφηβικά σας χρόνια, ποιες θυμάστε ότι ήταν οι επιθυμίες σας γι αυτό το επάγγελμα;

Θα πρέπει να πας ακόμα πιο πίσω. Στην παιδική μου ηλικία. Από μικρός θυμάμαι τον εαυτό μου να είμαι καρφωμένος στην τηλεόραση και να βλέπω διάφορους ρόλους. Αν κάτι μου άρεσε το κρατούσα και όταν τελείωνε έτρεχα κλειδωνόμουν στο δωμάτιο μου και προσπαθούσα να το μιμηθώ.

– Τι θυμάσαι από το πρώτο τηλεοπτικό σου γύρισμα; Μπορείς να μας μεταφέρεις τι ένιωθες εκείνη την ημέρα; 

Το πρώτο μου τηλεοπτικό γύρισμα ήταν στα Πέντε Κλειδιά της Λένας Μαντά. Σκηνή με τον Χριστόφορο Χριστόφορου και τον Νίκο Αναδιώτη. Κάναμε μια μικρή πρόβα τα λόγια μας πριν το γύρισμα χωρίς να χάσω ούτε μια λέξη. Και μετά γύρισμα…. 3… 2… 1…  πάμε!!! Ξέχασα τα πάντα! Δεν κατάφερα να αρθρώσω λέξη. Ήρθε ο Χριστόφορος και μου είπε: «Αφού  τα έλεγες μια χαρά πριν. Μην αγχώνεσαι και θα τα πεις και τώρα». Και έτσι έγινε! Πήρα δύο τρεις ανάσες αφέθηκα στον ρόλο μου και βγάλαμε την σκηνή μια χαρά.

-Αν μπορούσατε ν’ αλλάξετε δύο πράγματα στον τρόπο που λειτουργούντα πολιτιστικά στην Κύπρο, ποια θα ήταν αυτά;

Αξιοποίηση των δημόσιων χώρων ώστε να γίνουν μικρές εστίες καλλιτεχνικών δρώμενων. Γίνεται στο εξωτερικό, σε πλατείες, πάρκα η σε χώρους που δεν αξιοποιούνται. Και εκεί οι καλλιτέχνες να δίνουν παράσταση για το κοινό δωρεάν. Μουσικοί να κάνουν μικρά live και ηθοποιοί να στήνουν θεατρικά.

-Οφείλουμε να δούμε την κρίση ως ευκαιρία για να πάμε παρακάτω ούτως ώστε να μπορέσουμε να επιβιώσουμε μέσα από όλο αυτό που συμβαίνει;

Ο λαός μας έζησε και πέρασε αρκετά δύσκολα χρόνια μέσα από διάφορες δοκιμασίες. Έχουμε αποδείξει ως λαός ότι πάντα στεκόμαστε στα πόδια μας και προχωράμε με το κεφάλι ψηλά. Έτσι και τώρα θα αρπάξουμε την ευκαιρία από τα μαλλιά και θα βγούμε από όλο αυτό που συμβαίνει γύρω μας.

-Ποιο μήνυμα στέλνεται στου νέους που βρίσκουν κλειστές τις πόρτες της απασχόλησης;

Ένα από τα αγαπημένα μου συνθήματα είναι το «Η γνώση ποτέ δεν χάνεται». Έτσι λοιπόν το μήνυμα που θέλω να στείλω είναι να μην σταματήσουν ποτέ να μαθαίνουν καινούργια πράγματα και καινούργιες δεξιότητες. Όσα περισσότερα μαθαίνεις τόσες περισσότερες ευκαιρίες έχεις στην ζωή σου για να προχωρήσεις μπροστά.

-Τί απεχθάνεστε περισσότερο απ’ όλα; 

Υπάρχουν αρκετά τα οποία θα μου άρεσε να μην υπάρχουν στην ζωή μας. Το ψέμα είναι ένα από αυτά και θεωρώ ότι δεν υπάρχει κάποιος ουσιαστικός λόγος για να το πεις. Επίσης η ασέβεια προς τον συνάνθρωπο μας. Όλοι αξίζουμε τον σεβασμό.

-Πόσο βασικό είναι το να κάνεις κάποιος τη δουλειά του με αξιοπρέπεια στις μέρες μας;

Η αξιοπρέπεια πηγάζει από μέσα μας. Πρέπει εμείς οι ίδιοι να συμπεριφερόμαστε με αξιοπρέπεια και να σεβόμαστε τον εαυτό μας. Όταν το καταφέρουμε αυτό θα συμπεριφερόμαστε στους συνανθρώπους μας ανάλογα είτε αυτό είναι στο οικογενειακό μας περιβάλλον είτε στον εργασιακό μας χώρο στους φίλους αλλά και προς την κοινωνία γενικότερα.

-Η εικόνα σας, παραπέμπει σε αυτό που λέμε ένα «καλό παιδί», φαίνεστε ήρεμος πράος, χαμηλών τόνων και εννοώ το παρουσιαστικό σας! Που χάνετε την ψυχραιμία σας;

Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Πολύ δύσκολα θα με τσακώσει κάποιος να χάνω την ψυχραιμία μου. Η αποδοχή  ο σεβασμός και αξιοπρέπεια είναι αρετές που πρέπει να κυριαρχούν στην ζωή μας. Αν νιώσω ότι καταπατώνται, τότε υπάρχει η πιθανότητα να χάσω την ψυχραιμία μου.

-Πιστεύετε στη φιλία; Ποια η υπέρτατη αξία για εσάς;

Η φιλία η πραγματική όμως φιλία είναι μια από τις μεγαλύτερες αξίες. Ο φίλος είναι αυτός που θα κλάψει μαζί σου όλο το βράδυ γιατί έχασε η ομάδα σου ή γιατί έχασες την δουλειά σου. Είναι αυτός που σου υπενθυμίζει με τις πράξεις του ότι είναι εκεί ότι και αν συμβεί. Αν και είναι μετρημένοι στην μια παλάμη του χεριού μου, νιώθω ευλογημένος που έχω τέτοιους ανθρώπους στο πλευρό μου.

-Λάρνακα!!! Ζείτε την πόλη; Αφουγκράζεστε τις ανησυχίες της; Οραματίζεστε κάτι νέο γι αυτήν;

Η Λάρνακα είναι η πόλη που γεννήθηκα και έζησα τα αθώα και όμορφα παιδικά μου χρόνια. Μεγάλωσα βλέποντας την πόλη να αλλάζει τα τελευταία 25 με 30 χρόνια. Άλλαζε πολύ αργά και σταθερά και αυτό ήταν και είναι το παράπονο τον κατοίκων της πόλης. Τον τελευταίο καιρό παρατηρώ ένα άνοιγμα της πόλης και αυτό είναι θετικό. Νέα μαγαζιά στην παλιά γειτονιά. Δημιουργήθηκαν νέες στοές με διάφορα καταστήματα. Αυτό είναι ένα θετικό γεγονός. Οραματίζομαι μια πόλη που οι νέοι και κόσμος της να μιλούν με περηφάνια γι αυτήν και να προσπαθούν όλοι μαζί ενωμένοι για ένα καλύτερο αύριο.

-Πείτε μου μερικά λόγια για τα επόμενα σχέδια σας και για ενδεχόμενους στόχους σας.

Αυτήν την στιγμή συμμετέχω σε τέσσερις θεατρικές παραστάσεις και σε μια σειρά στην τηλεόραση. Νιώθω αρκετά γεμάτος. Όμως, δεν σου κρύβω ότι, στο πίσω μέρος του μυαλού μου υπάρχει αρκετός χώρος που είναι κρυμμένοι στόχοι και σχέδια. Ένας από τους στόχους μου είναι να συνεχίσω να μαθαίνω όσα περισσότερα μπορώ ούτως ώστε να τους πραγματοποιήσω.

-Πόσος χρόνος σας χρειάζεται για να πείτε την αλήθεια;

Η αλήθεια δεν χρειάζεται τον χρόνο για να αποκαλυφθεί. Η αλήθεια μηδενίζει τον χρόνο και εμφανίζεται αγνή και καθάρια…

 -Οι άνθρωποι είμαστε φτιαγμένοι από τη φύση μας, όταν θέλουμε να πετύχουμε κάτι πάρα πολύ, να χρησιμοποιούμαι και αθέμιτα μέσα. Εσείς θα κάνατε τα πάντα γι αυτό;

Δεν είμαστε φτιαγμένοι γι αυτό. Η κοινωνία η ίδια προσπαθεί να μας μάθει ότι όταν δεν μπορέσουμε να πετύχουμε κάτι υπάρχουν και τα αθέμιτα μέσα. Εμείς λοιπόν πρέπει να διδάξουμε στην κοινωνία ότι ο δρόμος της επιτυχίας είναι η τιμιότητα, η ειλικρίνεια και ο σεβασμός. Και ίσως να βάλουμε και εμείς, ο κάθε ένας ξεχωριστά το λιθαράκι του, για να φτιάξουμε μια πιο όμορφη κοινωνία γύρω μας.

-Γιατί να έρθω να δω μια παράσταση ή μια σειρά ή μια κινηματογραφική ταινία όπου συμμετέχετε;

Όπως σας προανέφερα από την παιδική μου ηλικία έβλεπα τον εαυτό μου επάνω σε μια σκηνή. Όταν βρίσκομαι στο σανίδι για μένα κάθε φορά είναι κάτι μαγικό. Τα πάντα χάνονται γύρω μου και νιώθω ότι βρίσκομαι εκεί που πάντα ήθελα. Στον δικό μου παράδεισο. Εάν αυτό είναι αρκετό για εσάς ελάτε τότε να περάσουμε μια παραδεισένια βραδιά μαζί.

Σας ευχαριστώ!!!