Γιορτή της μητέρας σε λίγες ημέρες κι είπα, πέρα από τα καθιερωμένα που συνηθίζεται να λέγονται, να γράψω κάτι μικρό αλλά αληθινό, για δύο μητέρες που αγωνίζονται καθημερινά να ανταποκριθούν στους πολλαπλούς ρόλους που κατέχουν. Τις γνώρισα μέσα από μια σειρά εργαστηρίων εκμάθησης πλεξίματος και κατασκευής χειροποίητων κοσμημάτων, που πραγματοποιούνται αυτό το διάστημα, στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης Ορεινής Λάρνακας και αποτελούν μέρος του σχεδίου του Υφυπουργείου Τουρισμού Κύπρου.
Δεν χρειάζονται για αυτές πολλά λόγια, μόνο λίγες φωτογραφίες που
προσπάθησα, με τις όποιες γνώσεις διαθέτω, να δημιουργήσω μέσα σε κάποια κολάζ.
Ένα μικρό φωτορεπορτάζ μέσα από τα εργαστήρια τους.
Όχι, δεν είναι οι super ηρωίδες μητέρες που όλοι γνωρίζουμε! Ως μητέρες, γνωρίζουν πως να ανταποκρίνονται σε έκτακτες καταστάσεις, ώστε να βοηθήσουν, να προστατεύσουν ή απλώς να στηρίξουν τα παιδιά τους και να παρέχουν σε αυτά όλα όσα χρειάζονται.
Στην εποχή της κρίσης, της πανδημίας, στις σύγχρονες προκλήσεις, στις πιέσεις που δεχόμαστε καθημερινά, στις πληροφορίες και στις νέες τάξεις πραγμάτων που προστίθενται στη ζωή μας, είμαι σίγουρη πως η Ευαγγελία και η Πωλίνα, ανάμεσα στην επαγγελματική και την οικογενειακή ζωή τους, ρίχνουν το βάρος στη μητρότητα… και συνεχίζουν με νήματα, σμιλιά, χάντρες και πέτρες να δημιουργούν έναν όμορφο κόσμο μέσα από τα μάτια τους, μέσα από τα μάτια της τέχνης!
Στρατούλα Τραμουντάνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.